Een interview met Fouad Hsaini

De nu 38-jarige Fouad Hsaini werd geboren in Maassluis. Van zijn 2e tot zijn 7e jaar woonde hij in Marokko, waarna hij weer terugkeerde naar Maassluis.

'Mijn vader bleef in die periode in Nederland wonen', vertelt Fouad. 'Hij werkte eerst bij Philips en is later als onderaannemer in de kassenbouw begonnen. Van daaruit is hij met een eigen slagerij gestart. Zo'n 12 of 13 jaar geleden, toen hij meerdere slagerijen had, heeft hij alles verkocht en is hij samen met mijn moeder terug naar Marokko gegaan. In 2005 ben ik naar Hellevoetsluis verhuisd. Ik werk nu als procesoperator. Daarvoor werkte ik in de offshore, maar dan ben je veel van huis. En na mijn scheiding wilde ik voor mijn kinderen vaker aan wal zijn. Mijn oudste zoon woont bij mij en de jongste is om de week bij mij.

Sterkste Man
'Toen ik een jaar of 16 was, werkte ik in de schoolvakanties bij mijn broer, die net als mijn vader destijds, ook in de kassenbouw zat. Daar is eigenlijk alles wel zo'n beetje begonnen, want dat zware werk lag me wel. In de kassenbouw zit je veel in de kost, ook in het buitenland. Maar dat betekende ook veel eten en veel drinken met de jongens, dus word je vanzelf wat zwaarder. Toen ben ik gaan hardlopen en sporten en zo kwam ik bij Sportschool Atlantis in Vlaardingen terecht. Daar komt Ted van de Parre vandaan en dat is de enige man van Nederland die ooit Sterkste Man van de Wereld is geweest. Er trainden daar meer jongens voor De Sterkste Man en toen zij mij zagen trainen, vroegen ze of ik het niet leuk zou vinden om ook een keer met de Sterkste Man mee te doen, omdat ze zagen dat ik best wel sterk ben. Behalve op de sportschool, trainden we ook in een loods in Westland waar ze shovelbanden hadden staan en stenen en daar deden we bijvoorbeeld ook heftruck trekken. Het vrachtauto trekken deden we buiten. Eigenlijk waren alle onderdelen van De Sterkste Man daar wel. Toen ik mee ging trainen, ging het eigenlijk zo goed dat meedoen aan een wedstrijd een logische stap was. Zo ben ik er dus ingerold en is het daarna is het eigenlijk wat uit de hand gelopen zeg maar.'

Wedstrijden en titels
In 2003 ben ik er dus mee begonnen in in 2004 was mijn eerste wedstrijd. De eerste drie wedstrijden werd ik steeds derde, maar de drie wedstrijden daarna won ik allemaal. Van de C klasse, dat zijn de beginners, kon ik dus gelijk door naar de B klasse. De A klasse is voor de jongens die echt internationaal meedoen. Mijn eerste B wedstrijd, waar ik één van de jongste was, won ik ook. Toen zeiden ze dat ik mee moest doen met de voorronde voor de Sterkste Man van Nederland, en in de eerste voorronde heb ik me gelijk gekwalificeerd. Ik was toen een jaar of 22 en was de jongste deelnemer ooit. Toen ik vervolgens in de finale stond, was dat voor mij wel een beetje onwerkelijk. Je kent het van televisie en ineens zat ik ertussen. De klasse tot 105 kilo heb ik zeven keer achter elkaar gewonnen, in de klasse boven de 105 kilo ben ik een paar keer derde en vierde geworden. Zodoende mocht ik internationaal ook mee gaan doen aan de Sterkste Man van de Wereld. Ik ben in heel veel landen geweest, zoals Amerika, Oostenrijk, Polen, Estland en China zelfs een paar keer. Ik ben maar 1.79 meter en lijk wel zwaar, maar ben veel lichter als de meeste in de klasse boven de 105 kilo. Een nadeel voor mij is dat dan ook bijvoorbeeld bij het vrachtauto trekken. Zo'n jongen van 2 meter en die met 200 kilo in dat harnas gaat hangen, die verslaat mij daar op. Maar komt het op rauwe, pure kracht aan, dus bijvoorbeeld een deadlift of een boomstam, dan kan ik heel goed weerstand bieden. Je moet natuurlijk wel conditie hebben en mentaal sterk zijn, anders red je het niet. Mijn meeste talent zit in het mentale, als je geest wil, dan gaat je lichaam wel mee. De pijn voel je pas daarna. Zo heb ik dus al een keer mijn biceps afgescheurd en verwondingen opgelopen door een band en een steen en onlangs ook wat ribben gekneusd.

De laatste wedstrijd die ik nu heb gehad, was bij de Sterkste Man van de Wereld in de categorie zwaargewichten in juni. Dit gaat de hele wereld rond en was nu tegen de Duitse grens aan. Je hebt 15 'stages' in verschillende landen en dit was de 'stage' van Nederland. Je draait gemiddeld zo'n zes of zeven wedstrijden mee, welke ook mede bepaald worden door de sponsors, en uiteindelijk draait het om het aantal punten. Ik ben daar zesde geworden en ik had eigenlijk niet verwacht dat het zo goed zou gaan, want ik heb het het laatste jaar veel minder getraind in verband met mijn nieuwe baan en de kinderen. De bedoeling is nu dat ik nu in ieder geval in november in India mee doe en waarschijnlijk ook in Servië. En er zijn er nog een paar, dus er liggen er in totaal een stuk of zes, zeven in het verschiet. Ik ben nu zeven keer Nederlands kampioen geweest, twee maal Europees kampioen, heb een derde plek op het WK behaald en heb meerdere wereldrecords op mijn naam staan. Ik train gemiddeld zo'n vijf of zes keer in de week. Als ik wedstrijdgericht aan het trainen ben, loopt dat op tot tien sessies, maar verdeeld over twee trainingen per dag. Twee keer in de week komt daar dan een training bij gericht op de Sterkste Man, dus de banden, de stenen, de vrachtauto en het juk lopen. Voorlopig vind ik het nog steeds heel erg leuk om te doen, maar stel dat ik het WK dit jaar in India win, dan ga ik er toch wel over na denken om rustig af te gaan bouwen.'

Goede baan
'Ik heb een goede baan en een goed salaris en daar ben ik blij mee. Je verdient wel wat met deze sport, maar ik wil niet afhankelijk zijn van sponsoren. Bovendien zou ik dan een tijd moeten overbruggen tot ik 67 ben. Je kunt dan wel bijvoorbeeld trainer worden of scheidsrechter, maar dan moet je het geluk hebben om dat te kunnen doen. En ik heb een koophuis en heb ook mijn kinderen nog. Ik heb dus wel iets waar ik voor moet zorgen, dus ik blijf gewoon werken. Van de extra inkomsten van de sport kunnen we leuke dingen doen, zoals vakantie of ik kan er van sparen voor de jongens. De jongste is nu zes jaar en de oudste 17 jaar.

Wonen in Hellevoetsluis
'Al sinds 2005 woon ik in deze wijk en het is hier heel prettig wonen. Vooral de rust hier vind ik heel fijn. Verder is alles wat ik belangrijk vind, hier in Hellevoetsluis binnen handbereik en toch ligt het ook dicht bij de Randstad. Het strand is dichtbij, je kunt hier op veel plekken lekker een hapje eten en de school, waar de jongste nu nog op zit, is hier ook vlakbij. Ook de mensen hier in Hellevoetsluis zijn heel aardig en begaan met elkaar. Wat ik minder prettig vind, zijn de files naar huis toe of richting je werk. Dat is echt een drama. Voor de rest heb ik eigenlijk nergens problemen mee.'

Betrokken
'Ik ben niet echt politiek betrokken, maar bijvoorbeeld wel betrokken met de jeugd en met sport. Zeker op de sportschool probeer ik de jongeren toch wel een beetje te begeleiden en te waarschuwen voor bijvoorbeeld drank, drugs en anabolen. Voor hen en vooral ook voor mijn kinderen wil ik dan ook graag een voorbeeld zijn. Maar dan niet alleen in woorden, maar juist ook in daden!'