Statushouders ook in de wachtrij

De dwangwet! Het woord ‘spreidingswet’ betekent eigenlijk het afschuiven van grote groepen statushouders naar gemeenten. Wanneer een asielzoeker een statushouder wordt en hier mag blijven, krijgt hij een woning toegewezen. Wonen is immers een grondrecht. Een grondrecht voor alle Nederlanders. Maar woningen worden met voorrang gegeven aan deze statushouders, terwijl onze kinderen, ouderen en gescheiden mensen verborgen zitten op zolderkamertjes, schuurtjes in de tuin en in omgebouwde garages. Of zelfs op straat wonen! Dit zijn feiten, geen meningen! En mag BVNL dan alstublieft de zorg uitspreken over de grote instroom? En proberen de oude, vorig jaar weggestemde regering te laten stoppen? Het kabinet Rutte is immers gevallen op de torenhoge instroom van mensen. Tot het nieuwe kabinet een herstelwet of aanpassing doet, kan het gemeentebestuur namens ons alvast starten met een eerlijkere verdeling. 

Volgens de dwangwet moeten we zelfs nog meer statushouders een huis aanbieden, naast de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne en de arbeidsmigranten. Daarom heeft BVNL het college via een motie verzocht om te onderzoeken of er sobere, tijdelijke huisvesting voor statushouders mogelijk is. Eindelijk komen dan ook statushouders in dezelfde wachtrij als onze eigen inwoners. Gelijke monniken, gelijke kappen. De tijd dringt. BVNL roept het college op om direct te handelen naar de aangenomen motie. Met de opdracht van het rijk om voor eind juni nog 78 statushouders te huisvesten, is er geen moment te verliezen. Wij sporen het college aan om meteen met concrete plannen te komen en te zorgen voor een rechtvaardige woontoekomst voor alle inwoners. Onze vorige motie om de gemeente te ontzien bij de uitvoering van de dwangwet haalde het helaas niet in de raad. Wij hopen dat het college van B&W deze aangenomen motie wel uitvoert. Inwoners krijgen nu het signaal dat hun zorgen serieus worden genomen. Er wordt eindelijk actie ondernomen om gelijke kansen op de woningmarkt te bieden. Het is tijd om de dwangwet te heroverwegen en de controle terug te geven aan de lokale overheden. Intussen blijft BVNL goed luisteren op straat, in de kantine, in de winkel, op social media en lezen aandachtig de ingezonden brieven in de kranten. Voorne aan Zee moet voor ons herkenbaar en vertrouwd blijven! 

Wiebe Dedert, BVNL