Echtpaar Boere is al 60 jaar een twee-eenheid

Hellevoetsluis - Op zestien december 2019 was het van oorsprong Rotterdamse echtpaar Boere-van der Weijde 60 jaar samen. Reken daar hun verkeringstijd van drie jaar bij op en de tijd die ze elkaar daarvoor al kenden dan tref je twee mensen die elkaar al veel langer dan een half mensenleven kennen.

Zij groeide op aan wal, hij als zoon van een schipper waarbij de kerk de plek was waar zij elkaar ontmoetten. Eerst gewoon als vrienden, later kregen ze verkering. In die tijd gingen ze met elkaar en hun vrienden gewoon leuke dingen doen. Ze maakten wandelingen en soms kocht meneer Boere wat gebakjes bij de bakker en die aten ze dan buiten, samen zittend op een bankje op. Hij groeide op, steeds veranderend van school en tijdelijk inwonend bij een vriendin van zijn moeder, en zij werkte als werkster, twee dagen per week voor zeven gulden dagloon.

Toen ze trouwden had mevrouw Boere al veel van de uitzet bij elkaar gespaard en stapte bij hem aan boord. Zijn eerste schip was een klein binnenvaart voor het vervoer van graan. Samen deelden ze de Rotterdamse mentaliteit van aanpakken en bouwden hun leven op. Er kwamen vier kinderen, drie zonen en een dochter. Een van hun zonen overleed. "Dus tegenspoed hebben we ook gekend, maar daar ga je samen doorheen." Ze hebben altijd aan boord gewoond en geleefd. De kinderen gingen van boord naar het schippersinternaat, want ze moesten toch leren. Het maakte de kinderen sneller zelfstandig maar mevrouw Boere vond het ook wel eens moeilijk als de kinderen na de vakantie die zij bij hun ouders aan boord doorbrachten, weer terug moesten naar het internaat. Ze wilde niet dat haar kinderen zagen dat ze er wel eens verdrietig van werd. Ze wilde dat ze zorgeloos terug naar school gingen, ook als ze er zelf weleens geen zin in hadden. "We zijn trots op onze kinderen. Geen van hen is gaan varen maar ze doen het goed, en dat ze het maar naar hun zin hebben. Dan is het goed." Na het leven als schipper heeft het paar geen moeite gehad met het omschakelen naar het leven op de wal. "We hadden al een huis op de wal om onze kinderen een plek te bieden, dus net zoals het varen en andere dingen in het leven, groei je er vanzelf in."

Hoe je zestig jaar samen blijft? "We hebben het geluk gehad dat we heel goed bij elkaar passen. Dan heb je geen ruzie." Ondanks dat hij wat rustiger is en zij wat meer onderneemt, zijn er geen grote verschillen in hoe ze beiden het leven benaderen. "Je moet er wat van maken, en zoeken wat bij je past." Tegenwoordig doen ze alles samen op de fiets en zijn ze nog steeds de twee-eenheid die elkaar meer dan zestig jaar geleden vonden.Het zestigjarig huwelijksfeest hebben ze in Oostvoorne gehouden samen met hun broers, zussen, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.