Dansen door de storm bij Club Carrousel

Een groep kinderen komt aan in een verlaten danszaal en probeert samen te komen door middel van dans. Dat is de theatervoorstelling Club Carrousel van het Hofplein theater die deze week zijn laatste voorstellingen zal draaien. Eén van die spelers is Vera Bonefaas (19) uit Hellevoetsluis. "Ik vind het super jammer dat we stoppen, ik ga iedereen erg missen."

De voorstelling begint met flitsende lichten en veel gerommel. Het is storm een groep kinderen zoekt een plek om te schuilen en de verlaten danszaal Club Carrousel is daarvoor de ideale plek. Eenmaal binnen besluiten de kinderen een feest te geven, maar dit gaat helemaal mis.

De kinderen schrikken van het gedonder van de storm en tegen het einde van de eerste helft ontstaat er vuur op het podium. Hierdoor wordt de zaal zogenaamd ontruimd en na de pauze beginnen de kinderen opnieuw. Dit keer is het feest een succes en door middel van dans en zang overwinnen de kinderen hun problemen.

"Ik doe zelf vooral dansvoorstellingen, deze voorstelling was net iets anders omdat er ook stukjes zang en spel in zitten", vertelt Vera. Eén van haar favoriete delen uit de voorstelling was een deel met soulmuziek. "Tijdens dat deel reageert het publiek altijd erg leuk, dat motiveert je om de voorstelling nog beter te spelen."
De première verliep niet helemaal vlekkeloos. "Het eerste deel ging supergoed", legt Vera uit. "De regisseur had besloten de pauze in te leiden door middel van een nep brandalarm. Na het nepalarm ging dit keer ook het echte brandalarm af. Wij als spelers wisten net als het publiek ook niet goed of het bij het stuk hoorde of niet. Uiteindelijk bleek het loos alarm en konden we na de pauze de voorstelling weer verder spelen."

Na de première heeft de regisseur samen met Hofplein besloten om het iets anders aan te pakken. "Voorheen hadden we een brandalarm en dan hoorde je iemand over de luidspreker vertellen dat het publiek de zaal moest verlaten. Dat is nu weggelaten. Nu vertellen we eerst dat we de brand onder controle hebben. Het publiek kon beneden een drankje drinken terwijl wij het 'oplosten'."

"De regisseur is Hendrik Lebon, het is fijn dat hij gericht is op zijn doel en dat ook wil bereiken. Daarvoor moet hij soms streng zijn om 55 man te kunnen sturen," Vera verteld dat dit ook wel nodig is. "In het begin was het best wel hectisch. Druk, leuk, maar de concentratie werd wat minder. Toen de groep in tweeën werd gedeeld werd repeteren wat makkelijker."

Na het buigen en het applaus aan het einde van de voorstelling is het ook tijd voor het publiek om los te gaan. In de zaal klinkt muziek van vroeger en de spelers nodigen mensen uit het publiek uit om op het podium te dansen. "Dat werd negen van de tien keer ook gedaan."