Vrijheid geef je door

Op 4 mei herdenken we alle Nederlandse oorlogsslachtoffers sinds de Tweede Wereldoorlog. Scholieren lezen traditiegetrouw eigen gedichten voor. We proberen te begrijpen hoe het was. We zijn dankbaar voor vrede en de scholieren geven op die manier vrijheid door. Als we stilstaan bij oorlog en vrede, denken we ook aan het oorlogsgeweld in Oekraïne. Andere oorlogen op het nieuws voelden vaak ver weg. Maar de brute Russische aanval op een soeverein land in Europa, waarbij veel burgerslachtoffers vallen, voelt dichterbij. Oekraïners vechten dapper tegen deze agressor. Veel vrouwen en kinderen zijn het land ontvlucht. Ze worden warm onthaald in de omliggende landen en verder in Europa, zoals in Nederland en zeker ook in Hellevoetsluis. We realiseren ons, misschien wel meer dan ooit, dat vrijheid en vrede niet vanzelfsprekend zijn.

Oorlog blijkt helaas van alle tijden, van iedere cultuur en elk land. Leed en oorlog zagen we afgelopen jaren ook in Syrië, Afghanistan, Jemen en Soedan. Weliswaar verder van huis maar niet minder erg. Deze landen werden en worden verscheurd door brute burgeroorlogen; strijdende partijen waarbij de vijand je buurman kan zijn. Mannen kunnen worden opgepakt en vermoord, of gedwongen te vechten voor de vijand. Velen vluchten naar omliggende landen. Sommigen komen naar Europa en sinds november verblijft een groep vluchtelingenop de riviercruiseboot van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) aan de Kanaalweg Westzijde. Deze vluchtelingen hebben een gevaarlijke route afgelegd, op zoek naar een veilige thuisbasis voor hun gezin. Onlangs sprak ik met hen. Zij maken zich grote zorgen over hun familie en vrienden in hun thuisland. Zij zijn dankbaar voor deze veilige haven in Hellevoetsluis en werken hard aan hun Nederlands in de hoop in ons land een nieuw leven op te bouwen, met hun gezin.

Op 18 mei zou de boot vertrekken. Het tekort aan opvangplekken en de nieuwe vluchtelingenstroom maakt echter dat we onze ogen niet kunnen sluiten voor de nood die er is. Het COA heeft daarom gevraagd om een verlenging met een jaar. Volgende week neemt de gemeenteraad daar een besluit over. Volgens de direct omwonenden, de wijkagent, BOA’s en taalcoaches is het een rustige en prettige groep. Het is voor hen belangrijk om een veilige thuishaven te hebben, net als voor de Oekraïners. Elk jaar staan we stil bij oorlog en vrede en zijn wij dankbaar dat we in vrede en vrijheid leven. Vrijheid geef je door.

Burgemeester Milène Junius