De wereld volgens Vincent Vuurtoren

Europa en de rest… Ongeveer 10.000 Hellevoeters zijn afgelopen week naar de stembus geweest en ongeveer een kwart daarvan heeft op de PVV gestemd. Daarmee is de PVV verreweg de grootste partij in Hellevoetsluis, met ze zelfs duizend stemmen meer dan de VVD die de tweede partij werd. Is dat erg? Ik denk eigenlijk van niet. De uitslag laat immers niet alleen maar sympathie voor Wilders en de zijnen zien.

Het toont ook en misschien wel vooral wantrouwen naar Europa toe. Niet gek als je de schandalen en de Europese verspilling ziet uit de afgelopen jaren. Leg maar eens aan en werkeloze uit waarom het salaris van Europarlementariër begint met 10.000 euro per maand, waar dat nog eens een hele rij aan extra vergoedingen en declaraties bij komt. En hoe politici ook hun best doen om te vertellen dat Europa ons ook veel voordelen biedt, dat komt nauwelijks over. Wat dichtbij wel te zien is, is hoe de verschillen tussen arm en rijk steeds groter worden en er van overal mensen uit Europa blijken te zien die voor veel minder geld dan Nederlanders willen werken. En dat was natuurlijk ook het doel van dat vrije verkeer van goederen en diensten; dat er meer goedkope arbeidskrachten beschikbaar kwamen. Niet nieuw, want in de zestiger jaren zetten Nederlandse bedrijven maar al te graag fabrieken in goedkope landen als Portugal en Spanje neer. Natuurlijk: de meeste politici hebben schone handen, net als Pontius Pilatus, maar die met de vuile handen halen het nieuws. Al in de zeventiger jaren becijferden economen en statistici dat in de jaren 2010 – 2020 een groot tekort op de arbeidsmarkt zou ontstaan, omdat dan de babyboom van na de oorlog met pensioen zou gaan. Dus open grenzen, laat komen die goedkope arbeid en hup omhoog met die pensioenleeftijd omdat de groep die nu met pensioen gaat ook nog eens flink groter is dan gebruikelijk. Allemaal zaken die we allemaal aan zagen komen en waar Europa geen antwoord op heeft. Zelf zij we niet anders. We ontdekken dat via Internet veel meer te koop is en vaak goedkoper dan bij de winkels die ervan moeten leven. Dat er steeds meer winkeliers kapot gaan interesseert ons eigenlijk ook niet, want niets menselijks is ons vreemd. Echt eng vind ik de enorme overwinning van Marine Le Pen in Frankrijk. Haar liefhebbende vader haalde onlangs het nieuws nog met zijn uitspraak dat het Ebola virus dé oplossing voor het immigratieprobleem in Frankrijk zou zijn. Die opvoeding heeft de mogelijk toekomstige partner van Geert Wilders dus gehad. Maar als iemand bij volle verstand mag roepen dat een dodelijke ziekte onder de Afrikanen een oplossing is voor immigratie, hoever staat dit dan nog van de vernietigingskampen af? Natuurlijk kan je roepen dat maar 33 procent van de Hellevoeters is gaan stemmen en dat het echte nieuws dus is dat 67 procent is thuisgebleven. Je kunt zelfs nog verder rekenen en zeggen dat een kwart van 33% maar niet iets meer is dan 8% dus dat het allemaal niet zoveel voorstelt. Maar dan doe je aan struisvogelpolitiek. Feit is en blijft dat er steeds minder vertrouwen in de politiek komt en dat het hoog tijd wordt dat er weer eens iemand opstaat die – net als Wilders – de taal van het volk spreekt, maar dan anders…Dat klinkt allemaal misschien wel cynisch (cynicus = iemand die wanneer hij bloemen ruikt, gaat kijken waar de kist staat), maar dat valt eigenlijk wel mee. Nu ze bij mij een nieuwe hartklep hebben geplaatst heb ik juist het gevoel dat ik een tweede leven heb gekregen en dat er nog heel veel te doen is. Nu de nagedachtenis van Jan Schäfer vrijwel verdwenen is en Kok en Bos gewoon grootverdieners blijken te zijn lijken veel mensen te veel te vaak teleurgesteld te zijn in de politiek en lijken idealen net zo hard te verdampen als beurswinsten. De kiezer moet weer weten wie zijn of haar vertegenwoordiger is. En vooral wat die doet. Dat zie ik, zeker lokaal gezien, als een van mijn taken. En dus komen er de komende tijd – gevoed door de energie van een nieuwe hartklep – veel interviews met lokale politici aan, waarbij het minder belangrijk is waar ze wonen, maar vooral wat willen gaan doen en wat er van terechtkomt…
Vincent.