Ik heb spijt!

We reizen graag naar Amerika, en sinds vorig jaar ook naar de westkust van Canada! We hadden een prachtige reis, afgelopen september. Maanden van voorbereiding gingen eraan vooraf. Wat keken we uit naar al dat natuurschoon dat Canada ons zou gaan bieden. En we werden niet teleurgesteld.

Door Marina de Bondt

We startten in Calgary en daarvandaan reden mijn man en ik vele duizenden kilometers. Wij zijn van het type "vlucht boeken, auto huren en vervolgens kijken waar de wind ons brengt".

Ik zou wel tien columns kunnen wijden aan de mooie plekken die we hebben gezocht. We reden langs turquoise meren, we zagen kilometers hoge bergen en we kwamen beren en herten tegen. We hebben walvissen, orka's en zeeleeuwen in hun natuurlijk omgeving gezien. We hebben wandelingen op grote hoogte gemaakt, aardige mensen ontmoet en we hebben duizenden foto's geschoten. Niet moeilijk in zo'n prachtig land.

Bijna aan het einde van onze reis overnachtten wij in een klein dorpje. We hadden steeds geluk met onze keuzes voor de hotelkamers, en we verwachtten opnieuw een fijne locatie. Maar het stadje toonde somber, verlaten en bouwvallig. Het gebouw op het adres van het hotel zag er spookachtig uit, een duister gevoel bekroop ons. We betraden het pand schoorvoetend. Ik fluisterde al naar mijn man dat als het niet pluis was, we direct zouden vertrekken. Echter, een vriendelijke dame ontving ons en heette ons hartelijk welkom. Ze verwees ons naar onze geboekte kamer, aan de overkant van de straat. En die maakte meer dan goed. Wat een fijn verblijf bleek het te worden!

Omdat ons na de boeking om een recensie gevraagd werd kon ik het niet nalaten om mijn ervaring te beschrijven die ik had bij het betreden van het stadje en het hotel. Dit om een mogelijke teleurstelling bij toekomstige bezoekers te voorkomen. De eigenaresse heeft blijkbaar meegelezen en als commentaar achtergelaten dat ze het jammer vond dat wij haar bijzondere gebouw uit 1904 niet konden waarderen. En toen had ik spijt. Ik was verblind en verwend door al het moois dat ik had gezien, maar de schoonheid van het gebouw, de trots van de eigenaresse, had ik niet gezien. Mevrouw, de herinnering aan uw bijzondere locatie heeft een plekje gekregen tussen al dat natuurgeweld dat ons heeft overspoeld. U mag trots zijn!