Een interview met Arie Boutkam

Arie Boutkam (80) is een geboren en getogen Hellevoeter net als zijn echtgenote Wil Boutkam de Kramer (77). Vroeger runde hij samen met Willy de bakkerij aan de Moriaanseweg waar nu Bakker Bleumink is gevestigd, dit is tevens het huis waar hij geboren is.

Beiden zijn echte Nieuw-Hellevoeters. "Dat ik ooit nog aan de andere kant van het Kanaal zou gaan wonen dat heb ik me nooit voor kunnen stellen. Ik heb 43 jaar achter de bakkerij gewoond omdat ik er niet weg wilde. Alle kennissen zeggen dan ook wat zoek jij daar? Maar we zijn heel groos met onze woning in de wijk de Nieuwe Vesting vlakbij onze kleindochter Stephanie."

Terug naar Nieuw-Hellevoet
In de oorlog werd Nieuw-Hellevoet in 1943 onder water gezet. De gezinnen van zowel Willy als Arie vertrokken noodgedwongen twee jaar lang naar Rockanje en Brielle. "Daar hebben wij als kind de oorlog leren kennen. De Duitsers van de Wehrmacht zaten in een gebouw naast ons, zij waren daar vooral voor beveiliging en bewaking."

In '45 kwamen de gezinnen weer terug naar Nieuw-Hellevoet. En toen begon het grote werk: het schoonmaken en het opnieuw inrichten van de huizen. Dat was voor mij toen een hele belevenis. Vrij veel bewoners kwamen tegelijkertijd terug behalve degenen die in Groningen en Friesland zaten.

Naast het doktershuis
"Mijn vader werd in die tijd brood leverancier voor de gevangenen in Fort Haerlem daar zaten zwarthandelaren en mensen die voor de Duitsers gewerkt hadden. Dit was voor mijn vader een mogelijkheid om veel meel te krijgen, want alles was toen nog op de bon. Mijn vader ging brood brengen met de caddie en dan fietste ik ernaast op mijn kleine fietsje. De bakkerij van mijn ouders was direct naast het doktershuis van dr. Reedijk."

"Willy en Arie ontmoetten elkaar voor het eerst tijdens een dansavond van de buurtvereniging. Willy was net 16 jaar en voor Arie was het liefde op het eerste gezicht. Voor Willy duurde het wat langer voordat ze voor hem viel. We hebben een heel fijn huwelijk, nog steeds. We hebben twee dochters en vier kleinkinderen, ze wonen allemaal in Hellevoet."

"We trouwden in 1963 en namen toen de bakkerij van mijn vader over, die ging rentenieren toen hij pas 52 jaar was." Willy was toen 21 jaar en Arie 25 jaar. "Voor mij was het een hele overgang, want ik werkte bij een accountantskantoor en toen moest ik ineens achter de toonbank staan", vertelt Willy.

Broodwijk
"We zijn de boel gelijk gaan moderniseren en hebben er een nieuwe bakkerij aangebouwd. Ook hebben we een filiaal aan de Hoonaartstraat geopend, maar dat hebben we al snel weer van de hand gedaan. Daarnaast hadden we er ook nog twee broodwijken bij; Nieuw Hellevoet en Het Kanaal met de Voornsestraat. Toentertijd waren er wel 10 bakkers soms liepen we tegelijkertijd met drie bakkers in de straat dat was altijd heel gezellig, even een praatje. Uiteindelijk hebben we de wijken verdeeld onder de bakkers."

100 uur
Toen de sportbuurt en Koninginnebuurt om ons heen werden gebouwd waren we ineens veel te klein, de winkel werd verbouwd, de bezorging gestopt en een nieuwe volautomatische bakkerij met snijmachine erachter gebouwd. Zaterdags had ik zeven meisjes achter de toonbank staan. We hebben hard gewerkt, maar het was heel leuk. Na 18 jaar stopten we ermee en verkochten de bakkerij aan Voogd; om drie redenen: we werkten veel te hard we maakten samen 100 uur per week, we verdienden goed en betaalden daarom verschrikkelijk veel belasting."

'Brood daar zit wat in'
"Omdat we zo hard hadden gewerkt, en ineens waren we altijd vrij, sloeg de verveling toe. Toen ik werd gevraagd om te komen werken bij Stichting Voorlichting Brood en Stichting Vakopleiding & Examens Bakkerij vond ik dat hartstikke leuk. Brood was ineens ouderwets, dus de bakkerijmachinehandel en de meelfabrieken wilden daarom brood gaan promoten. Ik vond het fantastisch, ineens waren er wel 50 soorten brood. Toen kreeg je ook de leus 'Brood daar zit wat in.'

"Nadat ik bij een grote landbouwbeurs in Flevoland had gekeken wat het werk precies inhield heb ik pas ja gezegd. En zo stonden we door het hele land heen, van Amsterdam tot Maastricht meestal zo'n 6 keer per jaar op beurzen samen met allerlei andere beroepsopleidingen. We hadden een demonstratiebakkerij en werkten samen met 34 scholen. De stand werd bemand door leerlingen, ik had de supervisie over het geheel. Ik heb zoveel leuke en bijzondere dingen meegemaakt in die jaren, verbleef altijd in hotels. "Tegelijkertijd (in '83) begon Willy met een aantal vrienden, onder andere Piet Lagendijk, het VVV-kantoor van Hellevoetsluis.

1,2,3,4....Tineke
"Ik heb zelfs tot twee keer toe koningin Beatrix ontmoet toen zij de beroepenbeurs bezocht, maar ook Tineke de Nooij en Ria Lubbers. Ria Lubbers is een van de prettigste mensen die ik heb ontmoet in de tien jaar dat ik er werkte. Voor het programma de Consumentenman van Frits Bom werd ooit een prachtige reportage gemaakt van Arie's werk. Voor Voorlichting Brood heeft hij ook tweemaal op de huishoudbeurs in de Rai gestaan. Op een gegeven moment werden we uitgenodigd voor de wereldexamen wedstrijden in de Rai met als doel de Nederlandse bakkersopleiding aan de wereld te laten zien. De beelden van onze transportfiets vol met brood en versierd met bloemen is toen de hele wereld overgegaan."

VVV-kantoor
"Ik ging vaak mee" vertelt Willy. "Op vrijdags kwam ze dan bijvoorbeeld naar Groningen met haar Golfje en bleef het weekend. Na tien jaar was ik het werk zat." "Toen Arie stopte met zijn freelance werk ben ik ook gestopt met mijn werk voor het VVV-kantoor" geeft Willy aan.

Samen op pad
Willy: "Tussen de beurzen door gingen we met de caravan weg. We zijn zelfs helemaal tot Athene geweest, soms waren we wel 6 tot 8 weken weg. "Ik ben nooit buiten Europa geweest" geeft Arie aan "dat rare vreten, dat hoef ik niet." Dus toen Willy 70 werd en naar Egypte wilde om alle oudheden te zien is zij met haar twee dochters gegaan.

Geen straat vernoemd?
Tijdens de watersnood in 1953 heeft Willy's vader, aannemer Henk de Kramer, veel gedaan voor Nieuw- Hellevoet. Ook heeft hij de muziektent gebouwd voor Hellevoetsluis. Hij stond altijd klaar voor iedereen, vaak belangeloos. Hij was brandweercommandant voor Nieuw-Hellevoet en later ook regiocommandant. Ondanks dat hij geridderd is, is er nooit een straat naar hem vernoemd en dat vindt het echtpaar jammer.

Wintersport met 50 man
Arie is ook nog voorzitter geweest van de buurtvereniging aan de Moriaanseweg. Toen de animo voor de buurtvereniging inzakte, toneelavonden werden een beetje ouderwets, besloten Arie en Willy een wintersportreis te organiseren voor de leden van de buurtvereniging. Daarna hebben we 15 jaar lang een busreis georganiseerd meestal ging er 50 man mee. We zijn in Frankrijk, Oostenrijk en Italië geweest."

"We houden erg van wintersport en ik heb zelf altijd veel en fanatiek geskied. Mijn vrouw ging tijdens zo'n reis met een groep langlaufen en ik ging zelf op pad met een aantal skiërs. We hebben nog steeds contact met een aantal van onze oude buurtbewoners."