Boek ‘De Vuurtoren van Hellevoetsluis’
AlgemeenHellevoetsluis - Onlangs werd het eerste exemplaar van het boek ‘De Vuurtoren van Hellevoetsluis’ uitgereikt aan wethouder Margriet Den Brok. Het lichtbaken staat symbool voor het maritieme verleden van de gemeente, vormt een geliefd decor voor evenementen en bruidsfoto’s. En heeft de afgelopen twee eeuwen schepen uit alle delen van de wereld in de haven mogen verwelkomen.
Bob Benschop adjunct-streekarchivaris bij het Streekarchief Voorne-Putten schreef al diverse boeken over de geschiedenis van Voorne Putten en de marinehaven van Hellevoetsluis. Peter Kouwenhoven is eindredacteur van “De Vuurboei”, het kwartaalblad van de Nederlandse Vuurtorenvereniging. Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van Nederlandse vuurtorens. De Nederlandse vuurtorenvereniging publiceert eens in de zoveel tijd een boek over een Nederlandse vuurtoren. Nu de vuurtoren van Hellevoetsluis dit jaar 200 jaar bestaat, was dit een mooie gelegenheid om een nieuw boek in deze reeks te publiceren over “onze vuurtoren”. Zo ontstond een mooie samenwerking tussen Bob Benschop en Peter Kouwenhoven. Wat resulteerde in een prachtig boek.
Het begon ooit allemaal met Jonkheer Anthony Cornelis Twent. Jonkheer Twent was inspecteur van het loodswezen en de vaarwegmarkering. Jarenlang hamerde hij op het verbeteren van het licht op het havenhoofd van Hellevoetsluis. In deze periode van maritieme bloei, voldeed de oude houten lichtopstelling niet meer. De houten opstand met de lantaarn, verkeerde al geruime tijd in slechte staat. Hij dreigde met iedere storm om te waaien en moest voortdurend met noodgrepen worden hersteld. In 1821 kreeg Jonkheer Twent eindelijk toestemming om een plan te maken voor een nieuwe vuurtoren. Jacob Valk, inspecteur der maritieme gebouwen, maakte tekeningen voor een ronde stenen toren. De Hellevoetse aannemer Klaas van Golverdingen kreeg tenslotte de opdracht om de toren te bouwen. In oktober 1822 was de stenen vuurtoren klaar voor gebruik, zo’n 200 jaar geleden dus. Sindsdien heeft de vuurtoren veel roerige tijden beleefd. In de tweede wereldoorlog dreigde de bezetter, de vuurtoren af te breken. Ook in de jaren 50 dreigde afbraak. Gelukkig ontstond er hevig protest tegen deze afbraak onder de Hellevoetse bevolking. Dankzij dit protest kunnen we nu nog steeds kunnen genieten van de aanblik op “onze” vuurtoren.
Het boek is verkrijgbaar bij de Vuurtoren (laatste zondag van de maand in de zomer), het Stadsmuseum, bij Stichting Promotie Hellevoetsluis (Westkade) en Fortresse Holland (Droogdok Jan Blanken).