Lange staart

'Alsjeblieft, mam, deze is voor jou.' Ik heb enorm mijn best gedaan om de allermooiste te vangen. Het is een prachtexemplaar. Glanzend bruine kraaloogjes, een spitse snuit, ronde oortjes, een beetje mollig en een staart waar geen einde aan lijkt te komen. Behalve dat ik het puntje ervan in mijn bek heb. Het beest zwaait als een bezetene met de frĂȘle pootjes heen en weer. Voorzichtig hou ik hem vast. Ik wil niet dat mijn katdootje voortijdig stuk gaat. Langzaam laat ik de muis zakken op het kussen waar Cato ligt te slapen. Zoals altijd ligt ze stijf tegen ons mens aan. Nou ja, behalve die keren dat er stoom onder de lakens vandaan komt. Dan moet mijn moeder maken dat ze weg is.

Cato schiet overeind zodra ze me ziet en begint als een furie tegen me te blazen. Mijn bek valt open van verbazing zoals mam tegen me te keer gaat. Ik kan ook niks goed doen bij haar. Vanochtend kreeg ik nog straf omdat ik haar zou pesten. Daar is niets van waar. Ik wilde alleen maar samen spelen en probeerde mam een beetje uit de mand te lokken. Het kostte me een hele dag om strafregels op te miauwen. Nu ik het goed wil maken met een sappig presentje wordt ze weer boos. Wat heeft ze toch tegen me, haar bloedeigen zoon?!

Terwijl al die gedachten door mijn kop tollen, maakt het piepbeest van het moment gebruik. Hij laat zich uit mijn open bek vallen en verdwijnt als de wiedeweerga tussen de lakens. Gillend springt menslief op. Cato schrikt, stuift van het bed en neemt in haar vlucht de leeslamp mee. Ons mens kan net voorkomen dat het glazen licht aan diggelen valt. Ik zie dat ze haar best doet om kalm te blijven al kijkt ze net zo schichtig om zich heen als de muis vlak voor ik hem door het kattenluik zeulde. 'Wat heb je mee naar binnen genomen, Foppe?' Haar stem zucht zacht door oververmoeidheid. 'Een kikker, een muis? Je weet toch dat ze niet in de slaapkamer mogen!? Ga hem zoeken en breng hem terug naar buiten!', beveelt ze inmiddels klaarwakker. Ik bedoel het allemaal zo goed. Wat een lieve verrassing had moeten zijn, krijgt een totaal andere wending.

Door alle commotie is er geen spoor meer van de muis. Mo helpt mee zoeken. Terwijl ik mijn oren gespitst hou, schudt zij de lakens uit, schuift kussens aan de kant en zet het nachtkastje opzij. Als het matras van het bed gaat, schiet de kleine in een hoek onder de kast. Ik kan er met mijn poten net niet bij. Dit katdootje krijgt een heel lang staartje.
Foppe