Emiel van der Roest veertig jaar Nieuwenhoornaar

Hellevoetsluis- Emiel van der Roest is 40 jaar lid van Nieuwenhoorn en ook bijna 40 jaar bestuurslid van de club aan de Rijksstraatweg. En nog altijd is hij in functie als lid van de sponsorcommissie.

Dan Rolandus

‘'Ik ben in augustus 1980 lid van Nieuwenhoorn geworden toen mijn zoon Edwin als 6-jarige bij de pupillen is gaan voetballen'', kijkt Emiel van der Roest terug op veertig omgevlogen jaren. ‘'Ik geloof dat Piet (de voormalige voorzitter van Nieuwenhoorn, DR) mij vroeg wat mijn beroep was. Ik zei dat ik werkzaam was bij de ABN-AMRO bank. Hij vroeg mij om te helpen bij de Toto/Lotto.'' Lachend: ‘'Toen hij vond dat ik de zegeltjes recht onder elkaar op de formulieren kon plakken, vroeg hij mij of ik penningmeester van de club wilde worden.'' De tijd van de boekhouding bijhouden op de achterkant van een sigarenkistje was voorbij. De ervaren bankemployé bleef penningmeester totdat de club werd opgesplitst in de Stichting Nieuwenhoorn en de voetbalvereniging Nieuwenhoorn. ‘'Ik werd daarna penningmeester van de Stichting. Dat heb ik met ups-and-downs gedaan.''

Sponsoren
Emiel van der Roest, erelid van Nieuwenhoorn, ging ook op zoek naar nieuwe geldschieters voor de club. ‘'Door mijn werk had ik veel relaties. De sponsoravonden bij Steenbeek aan de Westdijk waren de moeite waard. Onze sponsoren vroegen aan hun relaties om zich bij Nieuwenhoorn aan te sluiten.'' Het ging de club voor de wind, zowel sportief als het werven van sponsoren. ‘'De vier mooiste jaren waren met Gerard Rolandus als voorzitter van de Stichting. We speelden in de landelijke hoofdklasse, toen op het hoogste amateurniveau. Gerard en ik gingen samen op stap naar de sponsoren, visje en een biertje erbij. Gewoon een gouden tijd. Ik probeerde de inkomsten in evenwicht te houden met de uitgaven. Lukte dat niet helemaal, dan waren er altijd nog sponsoren waar wij een beroep op konden doen. Daar tegenover stond de matige interesse voor het bekervoetbal. Zowel de trainer als de spelers vonden de KNVB-beker vooral lastig. Daar ergerde ik me aan, want voor de club waren de bekerwedstrijden naast de kantine-inkomsten best lucratief, zoals spelen tegen een profclub. Elke ronde verder kon oplopen naar een premie van zo'n tien tot twintigduizend euro. Ik miste de verantwoordelijkheid van de selectie en staf om daar goed mee om te gaan.'' Emiel van der Roest (74) hoopt dat Nieuwenhoorn, na het aftreden van voorzitter Erik den Adel en Nicola Bax, na coronatijd weer over een voltallig bestuur te beschikken. ''Ik probeer zelf contact te houden met de sponsoren en verder hoop ik dat het seizoen nog kan worden afgemaakt. De Stichting vv Nieuwenhoorn draait wel door, maar de vereniging incasseert alleen contributie-inkomsten, maar zit zonder kantine-inkomsten. Zolang het vaccin nog niet sluitend is denk ik niet dat we dit seizoen ondanks de gestelde lockdown nog gaan voetballen.''