Een versleten dukdalf
Historie 630 keer gelezenNog niet zo heel erg lang geleden stond hij er nog. Een versleten dukdalf, voor het grootste gedeelte weggezakt in de modder van het Haringvliet. De meeste Hellevoeters gingen er als ze op de Zeedijk wandelden of fietsten, of op het strandje bij de vuurtoren zaten gedachteloos aan voorbij; een paar houten, versleten palen, wat zou het? Ze stonden niets en niemand in de weg en konden daardoor langzaam maar zeker hun natuurlijke aftakeling ondergaan.
Toch vertegenwoordigden die simpele palen een belangrijk stuk Hellevoetse geschiedenis. Het waren restanten van een roemrucht marineverleden, die ooit dienden als ankerpunt voor de wachtschepen die net buiten de Hellevoetse haven het scheepsverkeer op het Haringvliet bewaakten.
Toen het ‘kleine strandje’ werd uitgebreid verdween – met de dukdalf - ook een stukje Hellevoetse maritieme geschiedenis.