Hellevoetse herintreders
Actueel 493 keer gelezenOoit hoorde ik de uitspraak 'Ik voel me niet thuis in jouw nostalgie'. Een prachtige poëtische zin waarbij ik me een voorstelling van kan maken over hoe iemand mijmert over een verleden en daarbij zijn of haar huidige omgeving over het hoofd ziet.
Door Wendy de Wit
Toegegeven, dat klinkt wat zwaar, maar zouden Hellevoetse herintreders, die hier opgroeiden en vertrokken, ooit hun thuis over het hoofd hebben gezien voordat ze gingen? Ik ben lang weggeweest voor ik terugkeerde naar Hellevoetsluis.
Ik heb genoten, ervaren, meegemaakt, ben nog een paar keer verhuisd en terwijl ik op pad was, ouder geworden. In sommige culturen is weggaan een onderdeel van het terugkomen. Een soort rite naar volwassenheid. Ik had er niets van willen missen en kwam nog wel eens terug voor een kort bezoekje of in verband met werk, waarna ik de Kanaalweg weer af reed, het melkpak achter me latend.
Hellevoet bleef prachtig. Met gekleurde huizen in de Vesting zoals op Curaçao of in Denemarken, een Heliushaven die mooier is dan de haven op Ibiza, een strandje speciaal voor kinderen met meer speelruimte dan je ziet in het zuiden van Italië. En de Hellevoeters zelf blijken bijna net zo sociaal als de gemiddelde Cubaan. Ik denk dat ik een beetje overdrijf, maar Hellevoet is mooi geworden en mooi gebleven.
Zouden meer herintreders dat hebben (in)gezien?
En toen het moment kwam, een toevalligheid, verandering in omstandigheden, of in mijn geval een hele leuke nieuwe liefde, bleek Hellevoetsluis onomkeerbaar thuis. De nostalgie bleek bijna een zacht soort heimwee dat je al vergeten was. Naar een plek waar we de straatstenen nog kennen van vroeger, begroet worden op straat door ouder geworden maar bekende gezichten, terugkeren naar de supermarkt waar we de caissière nog kennen. Van toen.
Al bestaat 'toen' niet meer, want na tien, twintig, of hoeveel jaren weg het ook zijn geweest, verandert er veel, nog het meeste in de mensen zelf. Het leven is dynamisch, wat blijft is het mooie Hollywoodsluis. Zij die nooit vertrokken wisten dat allang.
