Een interview met Rob Kokshoorn

De nu bijna 49-jarige Rob Kokshoorn, directeur van Ingenieursbureau IOB, werd geboren in Spijkenisse. Hier bracht hij ook zijn jeugd door. In eerste instantie bleef hij in Spijkenisse wonen, waar hij een appartement kocht.

'In Spijkenisse ben ik gaan samenwonen met mijn vrouw Jolanda', vertelt Rob. 'In 1998 zijn we naar Hellevoetsluis verhuisd. Wat ons het meest stoorde, was dat het ontzettend lastig was om Spijkenisse in en uit te komen. Er waren echt altijd wel files. We kwamen in die tijd al veel in Hellevoetsluis en deden daar ook boodschappen. We hadden een bord zien staan dat er huizen werden gebouwd in de Ravense Hoek. Maar toen we daarvoor belden, bleken alle woningen in eerste instantie al weg te zijn. Wat later kregen we een belletje dat er twee woningen waren vrijgekomen en zo konden we hier toch een woning kopen. Weer wat later hebben we een woning gekocht aan de andere kant van de wijk, omdat we graag wat meer ruimte wilden hebben. Hier hebben we zo'n vier jaar met heel veel plezier gewoond. Maar toen bleek dus dat Jolanda zich in het begin al had in laten schrijven voor een bouwkavel. En ineens kwam er dus een kavel vrij. We zijn met de kinderen om de tafel gegaan en hebben met hen overlegd wat we wilden. We woonden daar immers heel erg naar ons zin. Met elkaar hebben we toch besloten om te gaan voor een zelf ontworpen woning geheel naar al onze eigen wensen. En daar hebben we tot op de dag van vandaag nooit spijt van gehad, want we wonen hier echt geweldig!'

Wonen in Hellevoetsluis
'Eén van de prettige dingen aan Hellevoetsluis, vind ik toch zeker wel alle winkels die we hier om ons heen hebben', vervolgt Rob. 'En dat terwijl je, bij wijze van spreken, met je scootertje binnen een kwartier op het strand staat. Ook ben ik met tien minuten bij mijn boot in Brielle. Je zit hier gewoon heel erg centraal. Wat ik jammer vind, en dat heb ik ook al vaker besproken met de wethouders, is dat ze eigenlijk het water, dus de riviergangen, veel meer Hellevoetsluis in zouden moeten laten komen. We hebben tenslotte een hele mooie ligging aan het Haringvliet, maar het is natuurlijk eeuwig zonde dat de doorgang naar het Brielse Meer dicht is. Je moet vanaf hier met je boot dus helemaal om varen. Daarnaast zou het, zeker met het oog op de nieuwere woonwijken, mooi zijn als je het water veel verder de stad in brengt. Zo kun je woningen aan het water creëren. Zo'n nieuwe wijk als de Boomgaard zou daar bijvoorbeeld heel geschikt voor zijn. Die willen ze de uitstraling geven van het wat chiquere Oostvoorne met heel veel vrije kavels. Dus waarom dan ook niet het water daarnaar toe brengen, zodat je met je boot vanaf je eigen huis overal naartoe kan. In Goes heb je een heel mooi voorbeeld van zo'n wijk. Zoiets zou echt voor wat reuring kunnen zorgen in Hellevoetsluis. Ook wordt het hier dan alleen maar nog aantrekkelijker en bovendien ook nog eens uniek. Daarbij trek je dan ook weer een ander soort toeristen aan, meer uit eigen land ook.

Voor de rest denk ik dat Hellevoetsluis toeristisch gezien heel veel in zijn mars heeft. We zijn laatst een keer bij het droogdok geweest en dan weet je echt niet wat je ziet. Het is waanzinnig om te zien en ik denk dat heel veel Hellevoeters niet eens weten hoe het droogdok werkt. Het brandweermuseum is ook prachtig. Daar staat zo ontzettend veel. En wat te denken van de kennis die hier in huis is, zoals bij Arie van den Ban. Over de historie, maar ook over de oorlogstijd op Voorne-Putten weet hij echt heel erg veel te vertellen. Ik interesseer me daar erg voor en zo vind ik ook de boeken van Ben Bot heel interessant. Daar heb ik er dus een aantal van gekocht om gewoon eens te kijken wat er hier bijvoorbeeld allemaal langs het kanaal heeft gezeten toendertijd. Dan lees je dat het voornamelijk scheepswerven waren wat hier zat. Ik heb ook heel veel oude gravures gekocht van het oude Hellevoetsluis, gewoon omdat ik die heel interessant en ook mooi vind. Ook bijzonder is dan dat je daarop ook bijvoorbeeld het oude hospitaal nog terugziet, wat later natuurlijk helemaal is afgebrand.'

Minder mooi
'Wat ik minder mooi vind aan Hellevoetsluis, zijn de entrees als je hier binnen komt. Daar is echt heel veel achterstallig onderhoud aan geweest. Neem nou de oude boerderij bij Aralia. Die heeft er toch jarenlang verpauperd bij gestaan. En dan de witte molen aan de andere kant waar je Hellevoetsluis binnen komt. Die heeft er ook jarenlang in slechte toestand bij gestaan. Er zit wel wat verbetering in, maar dat kan echt nog veel meer. Er is daarin wat te veel terughoudendheid naar mijn idee. Ze zouden daarin vanuit de gemeente misschien wat besluitvaardiger moeten zijn. Maar misschien komt dat ook wel, omdat niet iedereen die daar mee bezig is, ook daadwerkelijk hiervandaan komt. Ik ben dus ook heel erg benieuwd hoe de entree van Kickersbloem III, wat nu gebouwd wordt, er straks uit gaat zien. Wat voor blokkendozen komen daar? Wordt dat echt een mooi entree? Ik wacht het met spanning af!'

Lokaal betrokken
Op de vraag of Rob zich bezig houdt met lokale aangelegenheden antwoordt hij: 'Ik hou me zeker bezig met datgene wat er in Hellevoetsluis gebeurt. Via de website van de gemeente en/of de diverse kranten. De lokale politiek volg ik minder. Vanuit IOB wordt ook regelmatig lokaal wel het een en ander gesponsord. Het liefst hebben we dan wel graag dat mensen van onszelf daar dan bij betrokken zijn. Zelf heb ik ook al een paar keer in de jury gezeten van de 'Vrijwilliger van het Jaar'. Dat is echt heel leuk om te doen en geeft ook een heel andere blik op Hellevoetsluis moet ik zeggen. We doen ook nog wel eens sportieve dingen, zoals hardlopen. Zo hebben we het Rondje Voorne ook twee keer gedaan met een bedrijfsteam, en dat is echt net zo leuk als een bedrijfsuitje. Verder wordt er ook nog wel eens een rondje mountainbiken gedaan. Aan NL Doet hebben we vanuit IOB ook al een keer meegedaan. Dat is inmiddels al weer een paar jaar geleden, maar ik heb dat nu ook weer geïnitieerd. Als het aan mij ligt, gaat dat dus zeker nog een keer gebeuren!'

Hobby's
Als grote hobby tuiniert Rob graag. 'Samen met mijn zoons Kay en Stan ben ik daar erg graag mee bezig. Mijn oudste heeft ook zijn eigen volkstuintje en die verzorgt hij prima. We hebben natuurlijk zelf onze kavel met een mooi groot stuk grond daarom heen en daar vind ik echt mijn ontspanning in om dat bij te houden. Verder kook ik graag eten in het weekend en natuurlijk ga ik graag met mijn boot erop uit. Zo'n drie, vier keer in de week probeer ik dat toch wel te doen. Dus ja, de watergang doortrekken tot aan mijn tuin, zodat we van daaruit met de sloep weg kunnen varen, zou voor ons natuurlijk wel heel aantrekkelijk zijn!', besluit Rob lachend.