Een interview met Niels Kerdel

Op zondag 7 oktober jl. was het Ravense Park in Hellevoetsluis voor één dag omgedoopt tot een parcours voor een ultraloop. Reden hiervoor was de missie van de Hellevoetse triatleet Niels Kerdel: zijn eerste 100 km ultraloop!

Niels werd 32 jaar geleden in Rozenburg geboren. Toen hij twee jaar oud was, verhuisde hij met zijn ouders en zijn broer naar Hellevoetsluis. In het dagelijks leven werkt Niels als Team Lead bij de Shell. In zijn vrije tijd traint hij fanatiek voor zijn grote passie: het lopen van triatlons.

"Dankzij de continudienst die ik draai, heb ik gelukkig genoeg vrije tijd om te kunnen trainen", vertelt Niels. "Ik ben ook pas later met de triatlon begonnen. Vroeger heb ik ook gevoetbald bij FC Vlotbrug en deed ik aan kickboksen. Ik heb tot dat een jaar geleden nog gedaan, maar het was eigenlijk niet goed te combineren met de marathons en de triatlons. Toen ik 19 was, liep ik mijn eerste marathon. Ik ben daarmee begonnen, omdat hardlopen me eigenlijk altijd al wel lag. Ik ging een keer mee met mijn broer mee 10 kilometer lopen en dat ging heel erg lekker. Vervolgens heb ik een keer met een vriend een halve marathon meegelopen en dat ging ook heel erg goed. In die tijd zei mijn stiefvader toen dat zijn broer marathons heel erg snel liep, waarop ik antwoordde dat ik die ook wel een keer zou gaan lopen. 'Dat lukt je nu niet', zei hij toen, waarop ik dus antwoordde dat ik hem in april daarop wel zou lopen. Ik heb hem toen inderdaad ook gelopen, zonder eigenlijk echt goede training, een beetje onvoorbereid dus. Ik vond het echter zo leuk, dat ik daar toen mee verder ben gegaan. Elke keer wilde ik sneller en beter en eigenlijk ben ik nog steeds zo."

IRONMAN
De bekendste triatlonorganisatie is 'IRONMAN' en vorig jaar deed Niels hier voor het eerst aan mee. 'Dat was ook voor het eerst dat ik baalde van mijn tijd', vervolgt Niels zijn verhaal. "Ik wilde onder de 10.30 lopen en dat werd 10.39. Ik was dus net te laat en voor mijn gevoel faalde ik een beetje. Twee dagen erna besloot ik dan ook dat ik nog een jaartje er echt alles uit wilde halen en heb ik trainer Jim Doornbosch in de arm genomen. Jim is pas 20, is ook een triatleet en komt ook uit Hellevoetsluis. Met hem klikt het gewoon heel goed. Met hardlopen had ik niet zo veel begeleiding nodig, want dat doe ik natuurlijk al heel lang. Jim heeft een achtergrond als wielrenner en ik zocht dus juist ook iemand die me wat kon bijbrengen op wielrengebied. Bovendien is hij ook zwemdocent. Mijn eerste doel was bij de marathon in Spijkenisse in december onder de 2.50 te lopen. Jim moest me daarbij dus gaan helpen. Daar zijn we naartoe gaan trainen, maar dan wel met de triatlon in ons achterhoofd. Dus die training pikte ik ook mee. Ik trainde vervolgens minder en vroeg me af of het wel goed zou komen, maar uiteindelijk liep ik die marathon zo goed, dat mijn tijd dus 2.46 was. Bovendien herstelde ik binnen twee dagen. Toen had ik er wel vertrouwen in en zijn we dus door gegaan. Elke week krijg ik een trainingsschema waar ik me ook echt aan hou. Ik kan me ook niet herinneren dat ik ooit een training heb overgeslagen. Ik had gezegd dat ik er nog één jaar alles uit wilde halen. Het doel werd toen onder de 10 uur. Maar na een tijdje zei mijn trainer dat ik maar een nieuw doel moest verzinnen, omdat ik die 10 uur gewoon zou gaan halen. Toen werd het doel 9.39 en even later kwam ook de 9.30 in beeld. Daarmee zijn we van start gegaan en toen werd mijn tijd uiteindelijk zelfs 9.24. Goed dus voor een 8e plaats in mijn leeftijdscategorie. Met dit resultaat had ik me een jaar geleden zelfs kunnen kwalificeren voor de IRONMAN in Hawaï, maar voor dit jaar kwam ik hiermee net te kort. Nu ik er zo dichtbij zat, hebben we dus wel gezegd, dat we toch door gaan. Ook omdat ik dacht dat doorgaan moeilijk zou worden, omdat we sinds kort een baby hebben. Maar eigenlijk is dat best meegevallen en mede door de steun van mijn vrouw Renate, goed te combineren. We gaan dus nu voor een half uur sneller en dan zou ik dus wel bij de eersten moeten kunnen eindigen en de kwalificatie binnen moeten hebben."

Team Enduro
Sinds een jaar is Niels lid van Team Enduro, wat ook pas sinds een jaar bestaat. Het is opgericht door de trainer van Niels, samen met William, een vriend van hem die ook in het team zit. Team Enduro heeft de ambitie om van start-up team te groeien naar een succesvol duursport team van atleten vanuit verschillende disciplines van duursport. De bedoeling is een uniek duursportteam te ontwikkelen, challenges te organiseren en een duursportcommunity op te bouwen. Grenzen verleggen, een multi-disciplinaire benadering, ondernemend en samenwerken staan daarbij centraal. "Noem het maar gekken bij elkaar brengen in de duursport", reageert Niels op de vraag waar dit team voor staat. "Je grenzen verleggen en gekke challenges verzinnen. We hebben nu 13 leden waarvan er 5 in Hellevoetsluis wonen. In het kader van die challenges kwam ik dus op het idee om mijn eerste 100 km utraloop te gaan lopen. En die heb ik op 7 oktober volbracht."

Ravense Park
Omdat Niels veel hardloopt in het Ravense Park, kwam hij ook op het idee om zijn challenge daar te houden. Dit rondje van 1 kilometer lang moest door Niels 100x gelopen worden om de magische 100km grens te bereiken. Het werd een hele happening en aan support was er geen gebrek. "Familie, vrienden, kennissen en buurtbewoners waren naar het park gekomen om de hele dag te supporteren en rondjes mee te lopen", vertelt Niels. "Ook een paar lopers van Team Enduro hebben meerdere rondes meegelopen. Elke 10 rondes nam ik een korte stop om te eten en te drinken om vervolgens dan ook van looprichting te veranderen. Het ging deze dag ook niet om de tijd, maar om de afstand en de gezelligheid. En dat is ook wel eens leuk moet ik eerlijk zeggen. Sport brengt mensen bij elkaar en dat was deze dag zeker het geval. Er waren zelfs kinderen die meerdere rondes hebben mee gestept. Ik heb dan ook niet één rondje alleen hoeven lopen. De laatste paar 100 meter heb ik zelfs nog met mijn kleine Roxy gelopen tot aan de finish. Het was echt een heel geslaagde dag!"

Hellevoeter
Niels heeft, zoals hij dat zelf zegt, echt wel wat met Hellevoetsluis. "Ik heb met mijn challenge ook niet voor niets voor het Ravense Park gekozen", besluit hij. "Ik vind dat echt gewoon een heel mooi park. Verder vind ik het ook heerlijk om hier te wonen. Het kleine strandje is dichtbij, het grote strand is dichtbij, ik kan dus ook heerlijk zwemmen in buitenwater en binnen vijf minuten zit ik in de polder en kan ik lekker fietsen en hardlopen. Prettig is natuurlijk ook dat mijn werk dichtbij is. Met lokale aangelegenheden zoals politiek en dergelijke bemoei ik me niet. Wel ben ik van mening dat als je dat niet doet, je dan ook niet moet klagen. Maar zoals gezegd, heb ik dan ook niks te klagen. Ik heb het hier gewoon heel erg naar mijn zin!"