Tijdelijke bemanningsleden AMS Bernisse

Jordy Boersma en Max de Man lopen vanaf 17 september tot en met 18 februari stage op de AMS (Adjutant-Class Mine Sweeper) MS de Bernisse. Elke woensdag gaan zij aan het werk op het varend monument. En beiden zijn zij het erover eens: werken veel leuker is dan school. Max en Jordy zitten nu in hun examenjaar VMBO Kader Techniek op het Helinium. Zij zijn door hun stagebegeleider gekoppeld aan De Bernisse en haar bemanning. Dit is het tweede jaar dat er stagiaires meewerken op de De Bernisse en dat bevalt de vaste bemanningsleden uitstekend.

Extra paar handen

Vanaf september tot maart is de tijd aangebroken om het onderhoud aan het schip uit te voeren en de extra handen van Max en Jordy zijn meer dan welkom. Ieder jaar als het einde van het vaarseizoen is aangebroken, storten de vrijwilligers zich weer op het onderhoud. Op dit moment zijn zij bezig met herstelwerkzaamheden aan het dek. Het dek van het volledig, houten schip moet namelijk gerepareerd worden. Er worden nieuwe houten pinnen in het dek geslagen om het weer in orde te krijgen. Van de scheepstimmerman krijgen Jordy en Max van te voren te horen, middels een werkschema, wat er de komende week van hen verwacht wordt. Na afloop worden zij beoordeeld op hun werkzaamheden, maar ook hun motivatie en werkhouding. Later zullen zij zich ook gaan bezig houden met het onderhoud van de motor in de machinekamer. Ze gaven als echte landrotten aan, dat ze meer met auto’s hebben dan met boten, maar ze vinden de werkzaamheden wel leuk en leerzaam.

Mijnenvegen
En tijdens de pauzes krijgen ze allerlei verhalen te horen van bemanningsleden die daadwerkelijk op zee hebben gevaren. Zoals het verhaal dat als er een kabel die in de schroef van een mijnenveger terecht kwam er eerst een dieptebom gegooid werd. Die bom werd gegooid zodat duikers, zonder risico om aangevallen te worden door een haai, de kabel uit de schroef konden halen. Bijkomend effect was dat niet alleen de haaien wegbleven, ook had de bemanning gelijk voor langere tijd vis op zijn bord, want hele scholen vis kwamen dan bovendrijven. Een van hen, Wim de Heer, heeft daadwerkelijk op een mijnenveger gevaren en kan daar alles over vertellen. Hij legde precies uit hoe het mijnenvegen in zijn werk gaat. Eerst moest de mijnenveger langs een mijn varen, vervolgens werd de mijn losgesneden met een snijklauw. Hierna kwam de mijn omhoog zodat ze hem kapot konden schieten met een Oerlikon mitrailleur. Daarom wordt er tegenwoordig aan mijnenjagen gedaan door de marine in plaats van mijnenvegen. De mijnen worden op afstand vóór het schip onschadelijk gemaakt.

Zeebonken en andere vrijwilligers
Overigens zijn niet alle vrijwilligers voormalig zeemannen. Een van de vrijwilligers is altijd bij de beroepsbrandweer geweest en een ander was boekhouder. Maar de meesten hebben wel altijd gevaren en zijn onder andere werkzaam geweest bij het Rotterdams Havenbedrijf, vertelde Jan Venema,’de meesten hebben wel een natte achtergrond.’ Ieder jaar vaart het schip regelmatig de haven uit om naar een evenement te gaan. Zo gaan zij altijd naar een festival in Oostende, zijn zij altijd met De Bernisse aanwezig tijden Dordt in Stoom en waren zij afgelopen jaar in Oud-Beijerland tijdens de Spuidagen. Door aan evenementen deel te nemen houden zij het enigszins mogelijk om te blijven voortbestaan. De gemeente subsidieert de ligplaats van het schip. Maar zonder hun vaste sponsors kunnen ze echt niet, de brandstofprijs ligt zo hoog dat een uur varen al 125 euro kost. Ook wordt het schip weleens geboekt voor feesten zoals de reünie voor mariniers of een huwelijksfeest. Tijdens open dagen is het zeker de moeite waard om eens op het schip te kijken. De bemanning weet veel te vertellen over de geschiedenis van het schip en het mijnenvegen.
Evelien Holleman foto’s Wil van Balen