Afbeelding
Een gesprek met

Bert Huysdens

Algemeen 756 keer gelezen

Bert – alias Ron - Huysdens, veel mensen zullen denken ‘lang niet gezien’. En dat kan kloppen want Nieuwenhoornaar Ron woont al geruime tijd in het buitenland. Op dit moment bivakkeert hij in de Filipijnen. Om precies te zijn: hij woont in Puerto Galera op het eiland Mindoro.

Het leven van Bert is een aaneenschakeling van toevalligheden, kansen benutten, gaan waar het kan, een echte gelukszoeker kun je zeggen. En geluk heeft hij! Bert zegt daar zelf over: “Als ik op de rails voor een trein zou gaan staan, dan loopt die vlak voor ik word overreden uit de rails.”

Bert zat in Hellevoetsluis na de Woelhoek op de mavo aan de Opzoomerlaan en vervolgens deed hij de MTS in Rotterdam. Hij was een getalenteerde korfballer bij AKV ’t Capproen. Maar regelmatig gaf hij niet thuis als hij stond opgesteld in het 1e. Want de reis in het leven van Bert begon al toen hij nog maar 17 jaar was. “Ik moest in dienst, maar dat vond ik niets. Ik ben er weggegaan - daar stond een straf op - en naar Spanje vertrokken om daar als propper voor verschillende discotheken te werken. “Ik heb dat vier jaar gedaan. Overdag parasailing, in de nacht gaf ik een bodybuilding show. En ik heb heel veel plezier gemaakt. Soms kwam ik stiekem naar Hellevoetsluis, via België lukte dat prima.”

Bert had inmiddels zijn naam veranderd in ‘Ron’. “Dat klinkt internationaler,” zegt hij daarover. En dat kwam goed van pas! Een Belgisch meisje, dat Bert in Spanje had ontmoet, studeerde in Amerika en vroeg hem eens langs te komen. “Toen ben ik naar Amerika gegaan en mijn eerste baantje begon op oudejaarsavond 1986 in de buurt van Atlanta in een restaurant. Daar was ik eerst bordenwasser en later kon ik ober worden, dat leverde meer geld op.” 

Toen de studente met heimwee naar huis vertrok, ging Bert op zoek naar een mogelijkheid om in Amerika te kunnen blijven. “Ik vond een meisje en vroeg haar om met me te trouwen om zo een werkvergunning te kunnen krijgen. Dat vond ze goed. Ze zei me ‘dat als ik echt verliefd op haar werd, ik haar nog maar een keer ten huwelijk moest vragen’.” Het meisje zelf werd na drie jaar verliefd op een collega van Bert, dus ze gingen uit elkaar, maar Bert had zijn vergunning.

Uiteindelijk begon Bert een tegelzetbedrijf in California en daardoor kwam hij bij diverse beroemdheden over de vloer. “Bij bokser Sugar Ray Leonard kwam ik binnen via zijn ‘interior decorator’. Ik zei hem dat ik alleen met de opdrachtgever zelf zaken deed. En zo kwam ik met Sugar Ray in contact. Hij vond mijn verhalen kennelijk leuk, want later huurde hij me voor zogenaamde klussen in, maar kletsten we gewoon een hele dag aan zijn zwembad. Grappig om te horen was, dat zo’n grote bokser angst had voor zijn vrouw!”.

Bert betegelde ook de badkamers van Sharon Stone, Rod Stewart en Mel Brooks. “Ze hadden allemaal grote huizen, met veel badkamers. In die jaren verdiende ik goed geld, maar ik was destijds getrouwd met een advocate die het geld liet rollen. Ze kocht mantelpakjes van 3.000 dollar of het niets was en toen ik een BMW voor haar had gekocht wilde ze een Mercedes. We gingen uit elkaar en dat is de enige keer in mijn leven geweest dat ik bankroet ben gegaan.”

Na het huwelijk – Bert heeft geen kinderen – werkte hij steeds een maand of twee, om daarna een maand van het leven te genieten. “Ik ben overal geweest, van Paraguay tot Mexico en van Colombia tot Brazilië. In dat laatste land maakte Bert een apart verhaal mee. “Ik had al enige tijd contact met een meisje daar en ging voor de tweede keer naar haar toe om ook haar familie te ontmoeten. Kom ik in São Paulo hun huis binnen, bleek dat men dacht dat ik was gekomen om binnenkort te gaan trouwen. Toen de halve familie op de bovenverdieping naar de trouwjurk ging kijken, pakte ik mijn laptop en ben ik op de bus naar Rio de Janeiro gestapt. De mannelijke versie van Runaway Bride,” lacht Bert.

Rond zijn vijftigste vond Bert het tegelzetten wel erg zwaar worden en begon hij over een alternatief na te denken. Hij knapte in de jaren als hobby fietsen op die hij op de rommelmarkt kocht en hiervoor was veel belangstelling, Dus begon hij vanuit zijn huis in Santa Monica fietsen te verhuren. Hij begon met vier fietsen, maar dat liep zo goed dat hij de meubels uit zijn huis haalde en er vijftig fietsen voor in de plaats zette. 

Deze investering had hij er in enkele maanden uit en nadat hij van de autoriteiten te horen kreeg dat er wel erg veel fietsen voor zijn woonhuis stonden, ging hij op zoek naar een winkel. “Ik vond een ruimte, die eigendom bleek te zijn van een dame van 94 jaar oud. Ze vroeg 3.000 dollar huur per maand, terwijl de gebruikelijke huur in die straat 12 tot 15 duizend dollar was. Weer een gelukje. Ik schafte meteen 250 fietsen aan en deze zaak liep als een trein. Ik deed niets op krediet, nam alleen contant geld aan. Ik had hiervoor speciaal in de winkel een ATM (red. pinautomaat) laten plaatsen. Mijn omzet vloog naar een tophoogte. Het geld stond in dozen in mijn huis en ik kocht gouden munten uit ruimtegebrek. Laat de goudprijs nou net in die jaren met 40% stijgen….”.  Bert is echt geboren voor het geluk!

De fietszaak bestaat nog steeds, kijk maar eens op http://smbikerental.com/about-us. Bert verhuurt de zaak nu aan een Engelsman die maandelijks een deel van de winst aan hem overmaakt. “Dat is nu eigenlijk mijn pensioen, ik kan er hier op de Filipijnen goed van leven.” 

Bert huurt in Puerto Galera een mooi huis met een stuk grond, pal aan zee. “Vanuit mijn slaapkamer zie ik de lichtjes op zee.” Zijn dagritme: rond 10 uur aan de koffie in het Italiaanse café. In de middag soms een potje jeu de boules, maar vaak naar de Bikini Bar. Dat is een drijvende bar in zee. Beetje varen, zwemmen en een biertje erbij.

Berts huisbaas vroeg of hij de huur misschien voor twee jaar vooruit wilde voldoen. Het antwoord van Bert : “Dat kan ik wel, maar ik weet niet wat er over een jaar in mijn leven gaat gebeuren.”

Wat zou Bert kunnen meegeven aan de op avontuur beluste lezer: “Het leven is maar kort, je moet er het beste uithalen en een beetje plezier maken, volg je dromen, werk hard, neem af en toe een beetje risico en geloof in jezelf”. 

Dat is wat Bert al veertig jaar doet!

Afbeelding
Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant