Participatie en tijdigheid

Het woord ‘Participatie’ lijkt bijna een hype. Te pas en te onpas van stal gehaald, soms omdat de mening van de inwoners er echt toe doet, andere keren omdat de inwoners zelf gehoord willen worden over een bepaald beleidsonderwerp, en soms ook slechts als excuus om te kunnen zeggen: ‘we hebben het toch gevraagd?”

Wat in alle gevallen geldt, is: als je het doet, doe het dan ook goed. Ik wil ingaan op een geval waar de noodzakelijke participatie niet goed verliep, namelijk bij het vaststellen van de plannen voor twee nieuwe windturbines langs de Haringvlietdam.

Lang was er gewikt en gewogen over de locatie waar Hellevoetsluis de windturbines zou gaan plaatsen. In 2018 werd onder meer met omwonenden van gedachten gewisseld over een drietal grote turbines van 140m hoogte, ter vervanging van de zes kleine turbines die nu langs die dam staan. Lang, erg lang bleef het stil, maar achter de schermen gebeurde er wel iets. In januari 2021 vroeg de projectontwikkelaar om toepassing van de gemeentelijke coördinatieregeling; ik kom daar zo nog op terug. De drie windturbines van 140m hoogte, werden er in de plannen twee turbines van meer dan 200m, zoals omwonenden in februari 2021 konden vernemen. Daags voordat de raadscommissie WWR over deze plannen zouden beraadslagen bleek dat enkele omwonenden niet uitgenodigd waren geweest voor de betreffende informatieavonden; dit werd later ingehaald. Nu was Leiden in last: de leden van de raadscommissie konden in hun beraadslagingen niet meenemen wat de uiteindelijke mening was van de betrokken inwoners, terwijl daar alle reden voor was. Toepassing van de gemeentelijke coördinatieregeling kan een praktische aanpak zijn: veel stappen kunnen worden samengevoegd. Maar, want er is één grote MAAR, de inwoners kunnen geen regulier bezwaar indienen, behalve via de Raad van State, een zwaar middel! Waarom was het zo lang stil in 2020? Waarom werd het participatietraject niet tijdig opgezet om misverstanden te kunnen opvangen, en dat gedegen besluitvorming uitgesteld kon worden? Gelukkig zag het college zich zelf genoodzaakt het raadsvoorstel door te schuiven naar een tussengevoegde raadsvergadering op 28 april, waardoor we iets meer tijd krijgen om de bezwaren van omwonenden te wegen. Horen van de mening van inwoners is immers meer dan een obligaat tussendoortje.

Daan Dankaart, fractievoorzitter PvdA