Huldiging redders schipbreuk ss Berlin

Het is 5 maart 1907. Het Glacis is volgestroomd met duizenden mensen. Kapitein Berkhout staat met zijn bemanning en de loods-kwekelingen van de stoomloodsboot nummer 4, ‘Hellevoetsluis’ in een rij opgesteld.

Voor hen, voor de ingang van de grote exercitiehal van de marine-opleiding, staat een met vlaggen versierd platform, met daarop een man met hoge hoed en ambtsketen. Het is de Hellevoetse burgemeester Gallas die het woord voert. Het is de dag dat de Hellevoetse bevolking eer bewijst aan de mannen die zich twee weken daarvoor zo moedig hebben gedragen bij de schipbreuk van het ss. Berlin bij Hoek van Holland. Besloten was de huldiging sober te laten verlopen. De aanleiding was tenslotte niet zo feestelijk geweest. Ondanks alle inspanningen waren slechts 16 van de 144 opvarenden van de Berlin gered. Voor de Hellevoetse bevolking toch reden genoeg de redders massaal hulde te brengen. Na de toespraak van de burgemeester volgde nog een aantal andere sprekers die allemaal hun waardering uitspraken voor de dappere redders van de ‘Hellevoetsluis’. Op het hoofd van kapitein Berkhout werd een lauwerkrans geplaatst, waarna een defilé volgde waaraan alles wat maar Hellevoets was deelnam. Schoolkinderen met hun onderwijzers, de leerling-marinemachinisten en de loodsenvereniging met vaandel, maar ook het mannenkoor Euterpe, de jongelingsvereniging, delegaties van de aan het Glacis liggende opleidingsschepen en de toneelvereniging Amstel paradeerden aan de redders voorbij. Tenslotte trokken de redders zich met het huldigingscomité terug in de kantine van de exercitiehal. 

Later werd de huldiging nog eens overgedaan in Hotel van Engelen. Aan de redders werden een onderscheiding en een kijker met inscriptie overhandigd. Zo sloot de Hellevoetse bevolking de huldiging voor de bemanning van ‘hun Hellevoetsluis’ waardig af, niet vermoedend wat kapitein Berkhout vier en een half jaar later zou overkomen. (Foto: Niestadt/Stadsmuseum)