Flor de Ruijter

Hellevoetsluis - Bij het lezen van deze naam zal de lezer zijn of haar wenkbrauwen fronsen. Wie is Flor de Ruijter? Maar, bij het zien van de foto’s wordt het voor velen duidelijk: Flor is een bekend gezicht in winkelcentrum De Struytse Hoeck!

Flor de Ruijter was nog steeds verrast toen onze fotograaf Wil van Balen de winkel van Smit Mode in winkelcentrum De Struytse Hoeck binnenstapte om foto’s van haar te maken. “Mijn man had de redactie van Groot Hellevoet gemeld dat ik binnenkort van mijn pensioen ga genieten en dat het leuk zou zijn om daar aandacht aan te besteden. Ik hoorde hierover op de dag dat de foto’s werden gemaakt,” licht Flor toe, als we haar opzoeken in hun mooie appartement met uitzicht op het Ravense Park. Manlief Louis knikt goedkeurend en vertelt dat als hij het tevoren zou hebben gevraagd, Flor geen toestemming zou hebben gegeven.

Ben je dan meer waard? 
Flor is een echte Hellevoetse. Voor de bevalling ging haar moeder weliswaar naar Rotterdam, maar ze heeft haar hele leven in Hellevoetsluis gewoond en gewerkt.

Ze ging naar de lagere school aan de Westdijk en verhuisde later naar de Voornsestraat. De kennismaking met het werken in een winkel begon al jong toen ze ging helpen in bij de A&O kruidenier in Vlotbrug. Als jong meisje droomde ze er wel eens over om stewardess te worden, maar haar geringe lengte belemmerde dat. “Kapster had ik ook wel willen worden, maar uiteindelijk was mijn eerste echte baan bij de schoenenzaak van Joop Vermeer aan de Oostzanddijk.” Daarna heeft Flor nog enkele jaren bij Rietdijk Mode gewerkt. “Dat was toen nog in de eerste winkel die de familie Rietdijk opende in de Waterpoortstraat. Daarna heb ik nog kort in de Kerkstraat gewerkt, toen Rietdijk daar een boetiek opende.”

De jaren vorderden en in 1974 trouwde Flor met haar Louis. “Destijds werkte ik bij boekhandel Fonkert aan de Rijksstraatweg. Mijn man kreeg op zijn werk loonsverhoging omdat hij ging trouwen, dus Flor vroeg dat schoorvoetend ook. “Hoezo, ben je nou meer waard geworden?,” was de reactie. “En ik kreeg het dus mooi niet”, herinnert Flor zich nog goed. Vervolgens is ze ook nog een tijdje bij Albert Heijn aan het Evertsenplein werkzaam geweest als cheffin van de gebaksafdeling.

Grienen
Toen de kinderen werden geboren, stopte ze enige jaren met werken om haar tijd te besteden aan het gezin. Ze viel hooguit op zaterdag nog wel eens in, als Joop van de schoenenzaak dat vroeg. “Maar toen was ik ook actief hoor, ik zat in de ouderraad en in de medezeggenschapsraad en hielp met het maken van de schoolkrant. “Toen de kinderen wat 5 en 7 jaar waren vroeg een vriendin van de om eens in te vallen in de gezinszorg. Zo gezegd, zo gedaan en binnen korte tijd werd me een baan aangeboden. Dat heb ik alles bij elkaar vijf jaar gedaan, maar eigenlijk nam ik de sores te veel mee naar huis. Soms zat ik ’s avonds thuis te grienen vanwege de situaties die ik overdag had gezien.”

Waar ken ik jou van?
“In 1989 ben ik in Kadotiek De Struyt gaan werken. Dat waren 18 fantastische jaren, dat was echt mijn ding. Bij de sollicitatie gaf ik aan geen ervaring te hebben met het werken in een cadeauwinkel. ‘Een goeie verkoopster verkoopt alles’, was de reactie en ik was aangenomen. Mijn baas was superaardig en ik voelde me in die winkel echt thuis. De eigenaar ging op vakantie en dan draaide ik gewoon door. Ook met de oude heer Boender die op zijn 80e nog regelmatig langskwam had ik een goed contact.”

Wegens pensionering stopte de Kadotiek de Struyt in zijn geheel. “Daarna werkte ik nog twee jaar bij Nelson schoenen. Vervolgens ben ik overgestapt naar mijn huidige werkzaamheden in de kleding bij Smit Mode. Ik kan hier ook goed mijn ei in kwijt. Ik probeer natuurlijk goed te verkopen, maar ik ben ook eerlijk. Als iets niet staat, dan zeg ik het gewoon.”

“‘Waar ken ik jou nou van’, vragen de mensen vaak. Als ik dan antwoord ‘Van De Kadotiek’ zien ze het pas.”

Pensioen
“Wat ik ga doen na mijn pensionering, dat weet ik nog niet. Vrijwilligerswerk? Dat weet ik nog niet zeker hoor, dan moet ik misschien alsnog zeggen dat ik niet kan als mensen me ergens voor vragen. We gaan er gewoon samen van genieten en doen waar we zin in hebben. Ik heb gezegd dat als ze me nodig hebben, dat ik nog best nog een keer wil invallen bij Smit Mode. Ik heb altijd met veel plezier gewerkt, dus waarom niet?”

“Als het straks weer kan wil ik graag een cursus fotograferen gaan volgen. Verder willen we af en toe lekker ergens een hotelletje boeken en rondstruinen. In Nederland is nog zat te zien. De Waddeneilanden staan nog op ons lijstje. En Louis zou graag nog een keer naar Zuid-Amerika gaan. Wat verder nog op ons pad komt zien we wel.”

Veranderen
We vragen Flor wat ze zou willen veranderen in het winkelcentrum. “Ik zou zeker weer een mooie cadeauwinkel terug willen hebben, die mis ik echt. Als we in het buitenland zijn loop ik erg graag in zo’n winkel te struinen. Verder hoop ik dat er niet te veel winkels weggaan. Dat zou ik echt jammer vinden”.

Hellevoetsluis
“Ik vind het heel gezellig in de Vesting. Zeker met het nieuwe gebouw de Hoofdwacht is het er echt mooier geworden. Waar echt wat aan gedaan moet worden, dat zijn de fietspaden! Wat zijn die slecht als je hier fietst. Overal hobbels van wortels, bij kruispunten verhogingen en putten. Het is echt bar en boos. Dus schrijf dat maar op.”

Pinpas
Als we aan het eind van het gesprek vragen of het echtpaar nog regelmatig naar het winkelcentrum zal gaan reageert Louis gekscherend: “Ze mag van mij best nog hele dagen naar het winkelcentrum, maar dan zonder pinpas!”

Flor, namens alle mensen die je de afgelopen jaren zo goed en enthousiast hebt geholpen: het gaat jullie goed!

Wil je ook iemand opgeven voor de rubriek? Stuur dan een e-mail o.v.v. Een gesprek met...naar redactie@groothellevoet.nl en geef aan waarom we juist met deze inwoner van gemeente Hellevoetsluis zouden moeten praten.