Het zwembad
Algemeen 1.134 keer gelezenVorige week zou de nieuwe sporthal-zwembad De Eendr8 officieel worden ingewijd. Jammer genoeg gooide het corona-virus roet in het eten. Maar feit blijft, dat voor het zwemgedeelte van de sporthal weer een nieuwe fase aanbreekt in de lange geschiedenis van het Hellevoetse zwembad. Daarin speelde het Kanaal door Voorne een belangrijke rol.
Decennialang was het kanaal de locatie voor het vroegere drijvende zwembad, waar talloze Hellevoetertjes met zwemhaak en kurken de zwemkunst onder de knie kregen. In de 19e eeuw ooit als Marinebad in het zogeheten ‘natte dok’ begonnen, werd al snel verhuisd naar het Voornse Kanaal. Nadat de Duitse bezetter het bad vernield had achtergelaten, begon in 1950 weer een nieuwe levensfase. Daarin werd het bad diverse keren uitgebreid en gemoderniseerd. Totdat bleek dat het bad door de ontwikkelingen in Hellevoetsluis werd achterhaald. De bevolking groeide en stelde meer - en andere eisen aan een zwemaccommodatie. Daarbij kwam dat in 1967 het drijvende bad door een ramp werd getroffen door onverwacht naar de bodem van het kanaal te zinken.
Die gebeurtenis was de aanzet om te gaan kijken naar een moderner voorziening. Die werd uiteindelijk Sporthal De Eendraght (mét gh), waar niet alleen kon worden gezwommen, maar waar ook de zaalsporten volop aan hun trekken konden komen. Voor de bouw van deze nieuwe sportaccommodatie had de Hellevoetse bevolking zich van zijn beste kant laten zien. Door allerlei acties kon een bedrag van 378.000 gulden worden bijgedragen, waardoor een eerste financiële aanzet voor de bouw werd gegeven.
Op de foto (plm. 1964) ligt het in 1962 vernieuwde zwembad in een winters Kanaal door Voorne. De Glaciswijk is voltooid; op de achtergrond wachten de weilanden nog op de al snel losbarstende bouwactiviteiten. Het zwembad op de foto zou in april 1967 zinken.
