Afbeelding
Aan 't werk

Aan het werk met Fred van der Hoek

Algemeen 1.555 keer gelezen

Hellevoetsluis heeft vier begraafplaatsen. Alleen op de begraafplaats aan de Stoofweg en in Oudenhoorn worden nieuwe graven uitgegeven. Op de begraafplaatsen aan de Rijksstraatweg en Smitsweg kan alleen in eigen graven worden bijgezet.

Deze week gaan we in gesprek met Fred van der Hoek. Fred werkt in dienst van BTL, in zeer nauwe samenwerking met de gemeente Hellevoetsluis.

Wat is de officiële benaming van je functie en hoe lang doe je dit werk al?
“Ik ben fulltime begraafplaatsbeheerder en deze functie bekleed ik sinds 2004. Ik heb in 1985 voor het eerst drie maanden meegelopen op de begraafplaats. Daarvoor was ik hovenier, die opleiding heb ik gedaan. Ik was wat ze noemen boomverzorger. Het werken op een begraafplaats is omvat echter veel meer en op een gegeven moment ben ik dit werk gaan doen in dienst van de gemeente Hellevoetsluis. Na de privatisering in 1999 ben ik hier blijven werken, maar dan in dienst van het bedrijf dat na de aanbesteding de opdracht heeft gekregen. Dat is het BTL: een specialistisch bedrijf voor groen - en landschapsbeheer.

Wat doet een begraafplaats beheerder?
“Eigenlijk is dit een combinatie van twee banen. Het verschil is het beste te zien aan de kleding die ik draag. Als ik bezig ben met het onderhoud van de begraafplaats dan loop ik in mijn werkkleding. Ik zorg dat alles er netjes bijligt, de paden onkruidvrij zijn en ik zorg ook voor het uitgraven van de graven. Ook het plan van inrichting is van mijn hand en waar nodig kom ik met voorstellen tot aanpassingen. Zo hebben we de afgelopen jaren ervoor gezorgd dat de begraafplaats meer open is en dus overzichtelijker."

"Wanneer ik mijn kostuum aan heb, ben ik aanspreekpunt voor mensen die iemand gaan begraven of – bijvoorbeeld – as komen uitstrooien op de begraafplaats. Ik help mensen ook met het uitkiezen van een plekje en ben aanspreekpunt van de begrafenisondernemer. Ik loop ook samen met de uitvaartbegeleider naar het graf als de plechtigheid plaatsvindt. En natuurlijk help ik waar ik kan. Ik overleg tussentijds doorlopend met de uitvaartondernemer. Uiteindelijk sluit ik ook het graf en begeleid ik na enige tijd het plaatsen van de steen of urn."

"Wat ik rondom een uitvaart doe is de milieustraat informeren dat zij het transport en de bewegingen tijdelijk stilleggen. Want we kunnen het natuurlijk niet hebben dat er een vrachtwagen achteruit komt rijden met die piepers. Is er een begrafenis op zaterdag, dan vraag ik de voetbal of er tijdelijk niet via de luidsprekers kan worden omgeroepen of muziek gespeeld bij een doelpunt. Ik werk op alle vier de begraafplaatsen in de gemeente Hellevoetsluis, dus ik heb zat te doen. Daarnaast ben ik zeven dagen per week telefonisch bereikbaar voor het maken van afspraken als iemand is overleden."

"Zeker nu er steeds meer groenvriendelijk onderhoud plaatsvindt, heb ik ieder uurtje nodig om alles er zo mooi mogelijk bij te laten liggen. Ik vind het fijn als ik daar de complimenten van bezoekers voor krijg.”

Welk beroep dacht je aan toen je jong was?
“Ik kom oorspronkelijk uit Oostvoorne. Ik hield al in mijn jeugd al van het platteland en de natuur en ik hielp regelmatig op de boerderij. Dieren en planten hadden al vroeg mijn belangstelling. Ik ben daarom naar de land- en tuinbouwschool gegaan en heb uiteindelijk een opleiding tot hovenier gedaan. Wat ik nu doe is eigenlijk dus nog steeds in het verlengde van wat ik heb geleerd. Het begrafenisvak is een ervaringsvak, dus dat leer je in de praktijk.”

Is het werk zwaar?
"Ik wil het werk niet zwaar noemen. Ik heb echt veel voldoening van mijn werk en vind het ook mooi om me dienstbaar op te stellen en mensen te helpen. Dus ik ervaar het niet als zwaar. Maar, ik heb zeker veel te doen. Vier begraafplaatsen beheren is niet mis. Gelukkig heb ik ook hulp van BTL collega’s, met name voor het onderhoud. Ik krijg er veel energie van terug, zeker als mensen me bedanken voor de goede hulp en adviezen, of dat ze me zeggen dat alles er zo mooi uit ziet.”

Wat vind je leuk aan dit werk?
“’Leuk’ wil ik graag vertalen in ‘mooi’. Het mooie van dit werk is dat je echt iets kunt betekenen voor mensen die in een moeilijke periode verkeren. Mensen zijn niet alleen verdrietig, ze storten ook soms hun tranen uit waar ik bij ben. Dat hoort er allemaal bij. Een luisterend oor is vaak al genoeg om de mensen steun te geven. En dat doe ik graag. Verder zie ik na een uitvaart mensen regelmatig bij het graf op de begraafplaats. En ook dan biedt ik een luisterend oor, als de mensen aangeven daar prijs op te stellen. Ze vertellen me dan hoe degene die hier ligt was, of laten een foto zien.”

Wat is minder leuk?
“Mindere facetten zijn vind ik de meest trieste omstandigheden. Kinderen of baby’s die zijn overleden. Dat grijpt me altijd aan. In het begin had ik hetzelfde met mensen die vaak op de begraafplaats kwamen en vervolgens overleden waren. Dan stond je de ene dag met die persoon te praten en vijf dagen erna aan het graf. Maar daar leer je van en nu bewaar ik wat dat betreft meer afstand voor mezelf. Maar jonge kinderen begraven, dat went nooit.”

Als je iets zou mogen veranderen, wat zou dat dan zijn?
“Vooropgesteld: ik werk altijd heel prettig en met groot vertrouwen samen met de gemeente. En, ik weet dat de gemeente verplicht is om het werk dat wij doen iedere vier jaar aan te besteden. (Red: aanbesteden betekent dat de gemeente een inkoopopdracht door verschillende bedrijven laat offreren). Maar iedere vier jaar ervaar ik behoorlijk stress in de aanbestedingsperiode. Niet dat ik bang ben om mijn werk te verliezen, maar ik wil ontzettend graag het werk op dezelfde wijze kunnen blijven doen als nu het geval is. Dus, als ik iets zou mogen veranderen dan is het die aanbestedingsprocedure. Helaas kan ik nu al zeggen dat deze wens niet uitkomt, want daar zou een wetswijziging voor nodig zijn.”

Tot slot, is er nog een grappige anekdote te vertellen?
“Ik ben een keer bij het maken van een graf in de kuil gevallen, Ik was alles aan het stellen, toen ik mezelf verstapte en ik viel zo het graf in. Ik had erge pijn en was bang dat ik mijn heup had gebroken. Ik kon zelf niet uit de put klimmen (Red: een graf is 1.10 of 1.80 diep). Mensen waarmee ik daarvoor nog een praatje had gemaakt hadden niets gemerkt. Toen heb ik vanuit het graf mijn vrouw gebeld en zij is met de auto de begraafplaats opgereden. Ze heeft me er uit geholpen en we zijn naar de dokter gereden. Gelukkig constateerde de dokter alleen zware kneuzingen. ‘Als je een kuil graaft voor een ander, dan val je er zelf in’ , kreeg ik van hem te horen en toen hebben we gelukkig met de assistentes hartelijk kunnen lachen om het voorval.”

Na deze anekdote nemen we afscheid van deze zeer gedreven en innemende beheerder van onze begraafplaatsen.

‘Aan het werk’ is een maandelijkse rubriek in Groot Hellevoet. We belichten hierin het werk van een inwoner van Hellevoetsluis. Bent of kent u iemand die in aanmerking komt voor deze rubriek, stuur dan een email naar redactie@groothellevoet.nl

Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant