Afbeelding
Foto: MdN
Een gesprek met...

Kees Goedegebuure

Algemeen 1.376 keer gelezen

Hellevoetsluis - We gaan deze week weer in gesprek met een inwoner van gemeente Hellevoetsluis. Kees Goedegebuure werd 70 jaar geleden geboren in Dirksland, waar hij ook zijn jeugd heeft doorgebracht. Sinds 1978 woont hij in Hellevoetsluis.

'Toen ik een jaar of 16 was, ben ik in de kost gegaan in Rotterdam', vertelt Kees. 'Na de ULO wist ik namelijk niet wat ik moest gaan doen. Een kantoorbaan leek me helemaal niks en verder leren, daar had ik geen zin in. Je kon toen een bon invullen voor de politie en dat heb ik gedaan en ik werd aangenomen. Maar je mocht pas met de opleiding beginnen als je 17 was, dus heb ik eerst 7 maanden wat klusjes gedaan op het hoofdbureau. Een manusje van alles zeg maar. Na mijn opleiding ben ik naar Bureau Marconiplein gegaan en daar heb ik 7 jaar gewerkt. Dat was in die tijd een hele rustige wijk. Spangen was toen ook een gewone arbeiderswijk. Daarna ben ik overgestapt naar de bereden politie en daar heb ik 19 jaar bij gezeten. Vandaar ben ik naar de drugsbestrijding gegaan en in die tijd ben ik betrokken geweest bij de ontruiming van Perron '0'. Op het Centraal Station zaten allemaal drugsverslaafden bij elkaar en die moesten daar weg. Er werd hier ook gedeald en het was er echt een zooitje. We hadden daar toen een heel plan voor geschreven, maar zover kwam het niet. Een paar dagen voor de dag dat het moest gaan gebeuren, dat was vlak voor 5 december, trok dominee Visser een sinterklaaspak aan en bracht hij ze allemaal naar de Pauluskerk. De politie hoefde dus helemaal niets meer te doen. Daarna heb ik een tijdje in het inlichtingenwerk gezeten. Een van de projecten in die tijd was de zaken weer op orde brengen in de wijk Spangen, want daar was inmiddels wel het een ander veranderd. Daarna heb ik nog een half jaartje bij de Rivierpolitie gezeten, maar dat was niet echt mijn stek. Ik ben toen weer terug gegaan naar ROOD (Regionale Operationele Ondersteunende Diensten). Ook ben ik nog projectleider geweest voor de internetaangiften, wat in die tijd is opgestart. Toen dat was afgesloten, ben ik nog een half jaar casemanager geweest voor de Wet Poortwachter. Maar toen ik een vacature voorbij zag komen voor coördinator opleidingen, heb ik daarop gesolliciteerd. En dat heb ik de laatste 4 jaar gedaan, dus tot aan mijn pensioen. Wel heb ik toen nog twee jaar 1 dag per week in Den Haag gewerkt als veiligheidsonderzoeker.'

In 1972 trouwde Kees met zijn vrouw Corrie. Na een paar jaar in Rotterdam te hebben gewoond, verhuisden ze naar Hellevoetsluis waar ze een huis konden kopen. 'Dat was het huis waar we nu nog wonen', zegt Kees. 'Dit werd in november 1978 opgeleverd. De eerste keer dat we hier kwamen kijken, groeiden er nog suikerbieten.' Kees en Corrie kregen twee kinderen, een dochter en een zoon. Inmiddels hebben ze ook 3 kleinkinderen.

De kinderen gingen naar de school De Brandaris en hier werd Kees gevraagd voor de ouderraad, en later ook de medezeggenschapsraad. 'Ik ben toen ook voorzitter geweest van de ouderschapsraad en secretaris van de medezeggenschapsraad. De Brandaris had toen geen Sinterklaas en daar werd ik ook voor gevraagd. Dat waren leuke tijden. Zo leuk zelfs, dat ik dat 25 jaar heb gedaan. Ondertussen werd ik ook gevraagd als Sinterklaas voor de jaarlijkse intocht in Hellevoetsluis. Dat heb ik 5 jaar gedaan. En inmiddels ben ik weer Sinterklaas, want in de Oude Woelhoek hebben ze voorafgaand aan de intocht van de Sint in Nieuwenhoorn ieder jaar een toneelstuk en daar heb ik 2 jaar aan meegedaan, omdat ze toen een Sinterklaas nodig hadden en dit jaar is er weer een rolletje voor Sinterklaas. En vorig jaar hebben we de Winterfair in de Grootenhoek verzet naar vlak voor Sinterklaas en daar was ik toen ook Sinterklaas. Bij de Grootenhoek ben ik al zo'n 10 jaar betrokken. Ik heb toen Piet van der Plas opgevolgd die als chauffeur op de rolstoelbus van de Grootenhoek reed. Eerst op zondag de mensen heen en weer naar de kerk brengen, maar later kwamen daar ook doordeweeks ritjes bij. We doen dat met meer mensen, en Leo de Jong is de coördinator ervan. Een aantal jaren terug ben ik ook mee gaan helpen met de Jaarmarkt bij de Grootenhoek. Dat is altijd de derde zaterdag in maart. En toen ze daar iemand zochten voor het Rad van Avontuur, ben ik dat ook gaan doen. Een beetje toneelspelen vind ik wel leuk en is ook nog eens op mijn lijf geschreven. Sinds 2 jaar ben ik ook betrokken bij de organisatie van de Winterfair. Vanuit de Stichting Jaarmarkt Grootenhoek is een jaarmarkt commissie benoemd en daar ben ik nu de voorzitter van. De commissie houdt zich bezig met de organisatie van zowel de Jaarmarkt als de Winterfair. De Winterfair is wat kleiner van opzet, omdat deze enkel binnen plaats vindt. En de eerstvolgende is al weer op 30 november aanstaande. We hebben dan heel veel kerstspullen, speelgoed, de boeken-platen en cd markt en daarnaast hebben we ook een aantal standhouders die komen met leuke dingen voor in huis, sieraden en nog veel meer. Van de opbrengsten van de markten worden weer leuke dingen gedaan voor de bewoners. Zo hebben we er al 2 duofietsen van kunnen kopen. Enne, Sinterklaas komt nu ook op bezoek, 3 maal raden wie dat is!'

Kees is buiten zijn werkzaamheden als vrijwilliger om, ook graag muzikaal bezig. Zo speelt hij bijvoorbeeld ook in het accordeonorkest 'Mag geen naam hebben'. 'Ik zou alleen graag goed kunnen spelen, maar dat is niet echt het geval', vertelt Kees lachend. 'Zingen gaat me beter af. Toevallig hebben we pas een optreden verzorgd in het Vredehofhuis in Spijkenisse. En dat was weer een topmiddag, want de mensen hebben echt genoten. Ik ben ook pas later met accordeonspelen begonnen. Dat was toen ik gestopt ben bij Sempre Crescendo. Daar heb ik 19 jaar bij gezeten en hier heb ik eerst bugel gespeeld en daarna bariton. Ook heb ik hier nog in het bestuur gezeten als secretaris. Zingen doe ik ook nog bij de Cantorij Hellevoet en in het koor Enjoy van de Grootenhoek. Verder tennis ik graag. Zo'n 3 of 4 keer in de week sta ik wel op de tennisbaan. Ook hier ben ik overigens pas later mee begonnen. Eerst heb ik namelijk gevoetbald, dat was bij Hermandad van de politie, wat zo'n jaar of 2 geleden is opgeheven. Ook heb ik jarenlang gebokst bij de politie sportvereniging en bij de sportschool hier in Hellevoetsluis heb ik aan karate gedaan tot aan de bruine band. Tussendoor ben ik ook nog penningmeester geweest van de Stichting Torch Run. Deze stichting binnen de politie is ooit opgezet om de mensen in de sport met een lichamelijke en/of geestelijke beperking te ondersteunen.'

Kees en Corrie wonen erg naar hun zin in Hellevoetsluis. 'We wonen hier vlakbij het Haringvliet en ik hou heel erg van 'van me af kijken' en dat kan hier dus. Samen met mijn hond Dula loop ik dan ook iedere dag hier langs de dijk en kan ik lekker van me af kijken. Na al die jaren kan ik nog steeds heel erg van het uitzicht hier genieten. Verder heeft Hellevoetsluis gewoon alles, een goed winkelcentrum, een theater waar artiesten van naam komen, je hoeft hier eigenlijk niet weg. Het enige minpuntje hier is dat het groenonderhoud in onze gemeente wel wat te wensen over laat. Ook zouden er meer bloemenveldjes moeten zijn voor de bijen en vlinders. Want die zijn er mijn inziens nu echt te weinig.'

Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant