Voor spek en bonen...

Daar zit je dan, tussen de moeders die je vriendinnen zijn. Sommigen hebben al een puberkind, anderen eentje in de peuterpubertijd. Ze hebben een gezin, of een ex- gezin, of gewoon een ex. En dan is er eentje jarig, en je was de verjaardag eigenlijk vergeten. Niet omdat je de verjaardagen wil vergeten, maar de kinderen zitten niet allemaal op Facebook dus mis je de notificatie.

Door Wendy de Wit

Hoewel, echt attente mensen hebben een ouderwetse verjaardagskalender hangen op het toilet waarvan ze elke maand netjes de pagina naar de volgende omslaan, en er secuur op noteren wie er bij geschreven wordt. Vaak om de leeftijd niet te vergeten met het jaartal erachter. Handig! Ik vergeet alleen steeds de kalender te kopen..

Er is een club van moeders. Ik denk dat zij wel zo'n kalender gekocht hebben. Misschien is het een mythe maar het schijnt een legendarisch grote groep te zijn van de betere mens. Iets dat alleen vrouwen schijnt te kunnen welgevallen.En op zo'n verjaardag zie je de mythe soms voor je neus geopenbaard. De legende leeft in zij die weten hoe 'het' is.
'Wij kinderlozen' ( hebben we al een club? ) spreken 'het' vaak niet uit.. want dat is bijna een gratis ticket naar het eiland persona non grada. En dat gaat zelfs voor iemand als ik, een vrouw die leeft zonder verjaardagskalender op het toilet, te ver. Soms wordt je gebombardeerd tot 'leukste tante' of neem je die rol graag op je.

Maar o wee als jij ook een mening hebt over vaccineren, schoolkwesties, of god verhoede een opvoedkundige aanpak. En je moet jezelf wel zielig vinden dat je geen kinderen hebt, anders ben je gewoon een egoïst. Ik slik voor de beleefdheid in deze toch al pittige column mijn reactie op dat soort onzin even in. Je mag met de kinderen spelen, op ze passen, een cadeautje brengen, de taart mee eten ... (Wel met je mond dicht, zeker als je nog kauwt ) En dan mag je instemmend knikken of een beetje zwijgen als de kinderen vervelend zijn.

Onbeleefd, stiekem knijpen, of gewoon irritant storen, eerst even naar moeders kijken of je nu wel wat mag zeggen? Het gezonde verstand van de kinderlozen telt regelmatig voor spek en bonen. Maar toegegeven, ik weet inderdaad niet hoe 'het' is. Ik weet niet eens wat 'het' is. Wel ken ik een heel mooi Afrikaans gezegde die luidt: 'It takes a village to raise a child.'

Ik vind vaccineren trouwens wel nodig, of ga ik nu te ver?