Oudste inwoner van Hellevoetsluis viert 105e verjaardag!

Hellevoetsluis - Inmiddels is ze al overgroot oma, Wilhelmina Schepes, en ze vierde vandaag, 4 oktober, haar verjaardag. Dat deed ze in zorgcentrum De Rozenhoek in Nieuwenhoorn.

Door Wendy de Wit

Met het bezoek van haar twee kinderen, van wie ze vijf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen heeft, en een aantal vrienden vierde ze haar honderd en vijfde verjaardag. Burgemeester Milène Junius bracht haar voor deze gelegenheid een mooi boeket.

Mevrouw Schepes en de burgemeester kennen elkaar nog van een bezoek van twee jaar geleden. Toen was mevrouw Schepes ook al de oudste inwoner van Hellevoetsluis. Hoewel het officieel niet bekend is, is mevrouw Scheper wellicht de oudste inwoner van Voorne Putten.

Zelf kijkt ze daar nuchter tegen aan. "He, bah, reageert ze lachend, ik zou liever tachtig zijn." Als de burgemeester haar complimenteert met haar blouse zegt ze lachend: "Maar ik ben zelf ook mooi!" Als haar gevraagd wordt wat ze overdag graag doet denkt ze terug aan de hond die zij in haar jeugd had. 'Blacky.' Die liet ze graag uit. Ze ging als jonge vrouw werken in het naaiatelier van haar vader, en leerde daar het vak van coupeuse voordat ze trouwde. Ze herinnert zich nog hoe ze samen een potje gingen dansen. De quickstep en de Weense wals "Ik kon goed dansen hoor." Haar hele leven is ze blijven werken met naaimachines, iets dat ze thuis veel deed. Toen er elektrische naaimachines op de markt kwamen duurde het lang voordat ze over wilde stappen op de moderne machines. Ze bleek een traditionele vrouw, die graag eigen baas had willen zijn. Dat is er niet van gekomen maar de eigenschap zelfstandig te willen zijn is er nog wel.

Pas op negen en negentig jarige leeftijd verhuisde zij naar de Rozenhoek. Een jaar geleden is ze een keer gevallen waarbij ze een nekwervel brak en haar heup bezeerde. Mevrouw Schepes loopt sindsdien iets moeilijker. Met behulp van een rollator zoekt ze de gezelligheid op van de woonkamer in de Rozenhoek. Dat er zoveel mensen op haar verjaardag zijn vind ze ook gezellig.

Ze vangt een gesprek op dat iemand voert over het wel en wee binnen Hellevoetsluis en zegt: "Ik wil altijd in Hellevoet blijven, maar ik ben wel een echte Rotterdammer hoor." Dan blijkt er in haar hart een lied te huizen dat ze vaker zingt en helemaal uit haar hoofd kent. Het Feyenoord lied 'Hand in hand'. Ze is niet te verlegen om het lied te zingen en slaat daarbij geen stukje over. Als ze klaar is zegt ze lachend "Even kuchen hoor!" Waarmee ze direct de lachers op haar hand krijgt.

Dan ziet haar kleindochter plots een brief liggen met een Koninklijke stempel. Het blijkt een brief van het Koninklijk huis waarin staat:

'Zijne Majesteit de Koning en Hare Majesteit de Koningin wensen u gaarne toe dat u een mooie dag zult beleven tezamen met hen die U dierbaar zijn.' "Dat is heel aardig", zegt ze bescheiden.