Een interview met Johp Krieg

De nu 62-jarige Johp Krieg werd in Rotterdam geboren. Hij woonde daar tot zijn 18e jaar. Via Ossendrecht in Brabant kwam hij in 1975 in Hellevoetsluis te wonen vanwege zijn werk.

'Johp is eigenlijk niet mijn echte naam', vertelt Johp, op de vraag waar deze bijzondere naam vandaan komt. 'Eigenlijk heet ik Johannes Petrus, maar het is ooit een keer ergens geschreven als Joh.P. Ik ben het daarna blijven gebruiken. Dat ging om twee dingen, ik ging toen scheiden en ik wilde dus een scheidslijn aanbrengen in allerlei vormen van correspondentie. Ook wilde ik wel eens weten wat voor impact het heeft als je je voornaam verandert. Daarna is het altijd Johp gebleven.'

Werk
'Electrorama, het bedrijf waar ik werkte, verhuisde van Rotterdam naar het industrieterrein Halfweg I in Spijkenisse', vertelt Johp. 'We zaten daar in een van de eerste panden die er gebouwd werden. Eerst hebben we toen een huis gehuurd in Hellevoetsluis om te kijken of het beviel en daarna een huis gekocht. Inmiddels ben ik binnen de gemeente vier keer verhuisd, mede ook door mijn echtscheiding. Ik heb drie kinderen en inmiddels ook twee kleinkinderen en ben al weer twaalf jaar geleden hertrouwd. We wonen nu aan de Glacisweg en hier heb ik het ongelofelijk goed naar mijn zin. Het is er heel erg lekker wonen, we hebben een ruim en mooi uitzicht op de wallen en het is heel praktisch met het oog op het uitlaten van de hond. Je steekt de straat over en kan dan een heerlijk rondje van zo'n drie kwartier over de wallen lopen. Het is hier dus echt super wonen. Bovendien is het ook een hele gezellige en sociale wijk.'

Ziek
In 2012 kreeg Johp slecht nieuws te verwerken, namelijk de diagnose slokdarmkanker met uitzaaiingen. Op dat moment was hij net bezig met het opstarten van een eigen bedrijf. 'Samen met een partner in Brabant zouden we een bedrijf op gaan starten op het gebied van persoonlijke beschermingsmiddelen', vertelt hij. 'Ik had in die periode zelf veel dingen ontwikkeld om op de Nederlandse markt te brengen vanuit China. Ik ben ook in veel verre landen geweest om het assortiment samen te stellen. Ik had toen heel veel plannen. Mijn ziekte gooide echt roet in het eten, je horizon verdwijnt totaal. En dat terwijl ik mijn hele leven nog nooit ziek was geweest. Ik zal die woorden van de arts nooit meer vergeten. Hij zei 'het is geen maagzweer, het is geen ontsteking, bereidt u maar voor op het ergste'. Er werd een biopt genomen en een paar dagen later volgde de uitslag. Het was kwaadaardig en het ging om een hele grote tumor. Ik was toen wel heel even de weg kwijt, maar ben gelukkig ook altijd heel erg optimistisch. Ook ben ik altijd heel erg ondernemend, dus ik heb ook tijdens het hele ziekteproces kunnen bekijken, wat mij nu eigenlijk allemaal overkwam en hoe anderen in zoiets staan. Ik kwam vele misstanden in de medische wereld tegen en vooral ook slechte nazorg. Mijn vraag was, hoe kun je dat verbeteren? Zo heb ik onder andere een werkstuk geschreven voor het Maasstad Ziekenhuis om verbetering aan te kunnen brengen in de nazorg. Je wordt namelijk begeleid tot een hele zware operatie en daarna laten ze je los. Je moet dus voor jezelf keuzes gaan maken. En omdat ik heel erg ondernemend ben, heb ik inmiddels behoorlijk wat expertise opgedaan.'

Kankerinloophuizen
Johp zat niet stil en ging ook vrij snel naar kankerinloophuizen, om daar te praten met anderen. 'Zo kwam ik dus op het idee om zelf een soort stroming op te richten', vertelt Johp. 'Die stroming moest een naam krijgen en dat is 'Vriend' geworden. Want een vriend heb je echt nodig als je in zo'n situatie terecht komt. Daar kun je dingen mee delen en zo dus ook je gezin en je familie een beetje uit de wind houden. Bovendien kan een lotgenoot zich veel meer inleven in jouw situatie. Met 'Vriend' kan ik andere mensen helpen en daar steek ik heel veel energie in. Zo begeleid ik nu meerdere mensen die kanker hebben en ben ik voor diverse mensen een buddy. Ik ga met hen zelfs mee naar het ziekenhuis. Dit is niet alleen voor die mensen fijn, maar daarnaast is het voor mij ook weer het stellen van doelen, waarmee je weer een functie krijgt. En dat geeft mij heel veel levenskracht en dat is één van de factoren die mij op de been houden. Maar uiteraard geldt dat ook voor mijn vrouw en mijn hond. Mijn hond is altijd bij me. De liefde van een dier is dan ook altijd onvoorwaardelijk. En de ondersteunende kracht van mijn vrouw is ook van wezenlijk belang. Vanuit 'Vriend' worden nu ook regelmatig tafelgesprekken georganiseerd. Dat heb ik al meerdere malen gedaan in Buurtcentrum De Kooistee en nu doe ik het samen met het Kankerinloophuis Entrada in Cultuurhuis De Nieuwe Veste. Zij waren zelf die koers al gaan varen en ik sluit me daarbij aan. Ik heb heel veel kennissen en relaties opgebouwd in deze wereld en we gaan nu dus de krachten enigszins bundelen. Iedere donderdagochtend is er een inloopochtend van 10.30 tot 12.30 uur. Ook geef ik in het cultuurhuis op 13 april een lezing om 10.30 uur. Dit is voor mij op het gebied van vrijwilligerswerk gewoon één van de belangrijkste dingen waar ik me voor in wil zetten. Ik ben voorlopig ook van plan om hier zeker nog mee door te gaan. Ik heb namelijk nog een missie te volbrengen. Zelf zeg ik altijd, ik zit in een andere, nieuwe realiteit. Het heeft me allemaal ook iets heel moois gegeven. Ik hoop dan ook echt dat steeds meer mensen die hiermee te maken hebben, en dan ook indirect, de weg naar ons weten te vinden. Het is namelijk echt bewezen dat het genezingsproces en relaties worden bevorderd wanneer je erover kunt praten.'

Buurtbemiddelaar
Johp is ook al een jaar of zes erg actief als buurtbemiddelaar. 'In een periode dat ik heel erg ziek was, ben ik daarmee begonnen', zegt Johp. 'Het is gewoon heel erg leuk om mensen te helpen en wat voor hen te betekenen. Noem het maar een humanitaire instelling. En met weinig inspanning, bereik je hele mooie resultaten. Dat geeft je een goed gevoel.'

Sportief
Behalve het vrijwilligerswerk, is Johp ook behoorlijk sportief, want hij tennist ook nog zo'n drie tot vier keer in de week. 'Ik heb eigenlijk altijd wel heel veel energie gehad', vertelt hij. 'In de beginperiode van mijn ziekte heb ik zelfs ook nog drie keer meegedaan aan de Alpe d'Huzes, samen met Johan Veenstra. We hebben in totaal 181.000 euro bij elkaar gefietst. Johan en ik waren echte betrokken lotgenoten. Helaas heeft hij de strijd tegen kanker onlangs verloren.'

Wonen in Hellevoetsluis
Johp volgt de lokale politiek enigszins. Ook de lokale kranten leest hij regelmatig. Het wonen in Hellevoetsluis bevalt hem prima. Vooral van de levendigheid in de Vesting in de zomer kan hij erg genieten. Hij is groot voorstander van vernieuwingen, zoals nu bij het plein voor het cultuurhuis. 'Te lang vasthouden aan iets ouds, levert namelijk niet altijd iets goeds op. Maar een verandering moet ook wel positief zijn. Je moet niet willen veranderen, om te veranderen. En dat gebeurt naar mijn idee nog wel eens te vaak.'