Bruidspaar Hartensveld viert 65-jarig huwelijk

Hellevoetsluis - Afgelopen zaterdag vierden Joseph Hartensveld (87) en Elisabeth Adriaantje Hartensveld-de Vogel (88) het 65e jubileum van hun trouwdag. Burgemeester Junius kwam langs om het bruidspaar te feliciteren met bloemen van haarzelf en van de koning.

Meneer en mevrouw Hartensveld hebben elkaar leren kennen in Apeldoorn. Ze hebben in hun kindertijd twee straten van elkaar af gewoond in Rotterdam. Toch leerde het echtpaar elkaar pas in hun latere tienerjaren kennen tijdens een bedrijfsuitje. De vader van meneer Hartensveld was bakker, net als de broer van zijn vrouw. "Ik moest mee met mijn vader naar Apeldoorn. We waren in zo'n theetuin en daar zag ik een leuk meisje zitten", vertelt hij. "Dat was ikke!" voegt mevrouw Hartensveld toe. Haar man maakte op haar ook een goede indruk. "Ik vond hem een stuk! Hij was heel donker, had zwart haar, was mooi hoor!" vertelt mevrouw Hartensveld stralend. Meneer Hartensveld vertelt verder "We maakten een wandelingetje en een praatje. Toen was het contact een beetje verbroken. We hadden ook geen telefoon in die tijd. Ik had later een brief geschreven dat ik haar nog wel een keertje wilde ontmoeten. Sindsdien zijn we altijd samen geweest."

De flat waar het bruidspaar woont zit aardig vol. Een groot deel van de familie is ook langsgekomen om ze te feliciteren. Meneer en mevrouw Hartensveld hebben na 65 jaar samen twee kinderen, vier kleinkinderen, 7 achterkleinkinderen en er is er nog één op komst.

Meneer Hartensveld heeft in zijn jonge jaren als kleermaker gewerkt, maar op zijn 28e had hij daar genoeg van. "Ik ben zo'n typ, als ik ergens genoeg van heb, heb ik er genoeg van. Ik had een zwager en die vroeg of ik een dagje met hem mee kwam lopen. Die werkte in de Rotterdamse haven. Dat dagje is dertig jaar geworden."

Voor het grootste gedeelte van hun leven heeft het koppel in Rotterdam gewoond. Acht jaar geleden zijn ze naar Hellevoetsluis verhuisd. Burgemeester Junius vraagt aan mevrouw Hartensveld waarom ze naar Hellevoet waren gekomen. "Vraag het maar aan mijn man naast u!" antwoordt ze. Junius draait zich om naar meneer Hartensveld en stelt haar vraag nog een keer. "Ik had het niet naar mijn zin in Rotterdam. Vroeger hadden we een oud herenhuis en die hadden we later verkocht. Toen kwamen we op een flat terecht, dat was niets. We zaten er een week of twee in en ik zeg tegen mijn vrouw: 'Ik weet niet wat jij doet, maar ik rot op!'" zegt meneer Hartensveld. "Hij vond het vreselijk. Ik zeg: nou doei, ik blijft zitten, ga jij maar", voegt zijn echtgenote toe. "Mijn zoon woonde al hier in Hellevoetsluis dus die vroeg of ik hier kwam wonen," vervolgt meneer Hartensveld het verhaal. Nu heeft ook mevrouw Hartensveld het hier enorm naar haar zin. "Achteraf had ik het tien jaar eerder moeten doen."