Afbeelding
Foto: Gemeente Hellevoetsluis
Column Burgemeester

Alzheimer

Actueel 547 keer gelezen

Zondagochtend woonde ik het benefietconcert bij van de serviceclub Agora 8. Zij organiseerden het concert in de Kerk aan de Ring om geld op te halen voor de Stichting Alzheimer Rozenburg-Voorne Putten.

De kerk was vol en voorzitter Sjaak Kweekel gaf aan dat hij in het najaar graag terugkomt om te vertellen waar de opbrengst aan wordt uitgegeven.

Na het sprankelende gelegenheidskoor, de Koornuiten, nam singer-songwriter, Ella East, ons mee in haar wereld. Naast mooie liefdesliedjes vertelde ze dat ze Alzheimer van dichtbij had meegemaakt. Bij haar pianolerares, die langzamerhand de woorden verloor om met Ella te spreken, maar nog altijd de muziek herkende die hen zo verbond. Hoe moeilijk is het als je de grip op je leven kwijt raakt, steeds vergeetachtiger wordt, de weg kwijt raakt in je vertrouwde buurt? En hoe moeilijk is het voor de partner, de familie?

Ik dacht tijdens het concert aan de moeder van mijn jeugdvriendin. Zij was een van de leukste moeders om bij te spelen, altijd vrolijk en belangstellend. Toen we vele jaren later in het ouderlijk huis van mijn vriendin waren, merkte ik dat de sprankeling weg was en dat haar man dicht bij haar in de buurt bleef om haar zinnen aan te vullen en liefdevol te corrigeren. Mijn vriendin vertelde later, dat Alzheimer langzaam binnensloop bij haar relatief jonge moeder. Ze vertelde hoe angstig het haar moeder maakte, omdat ook haar moeder, de oma van mijn vriendin, aan Alzheimer had geleden.

Na haar overlijden vond mijn vriendin allemaal dagboekjes, waarin ze kon lezen hoe haar moeder probeerde de dagen aan elkaar te knopen en grip te houden op de dagelijkse zaken. Haar vader was heel liefdevol en zorgde ervoor dat ze samen nog heel lang door bleven gaan met reizen. Maar op een gegeven moment kon zelfs thuis wonen niet meer. Ook de zorg van een toegewijde mantelzorger kent een grens. Toch bleef er ook gelachen worden en bleef één ding haar altijd die sprankeling geven en dat was het zingen. Het was een muzikale familie en muziek bracht altijd die blije sprankeling bij haar terug. Zoals Ella het tijdens het benefietconcert zo treffend zei; muziek is een universele taal. Mooi om tijdens deze ochtend juist die taal ten gehore te brengen en daarmee een steentje bij te dragen aan de strijd tegen deze ziekte…

Burgemeester Milène Junius

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant