Afbeelding

De Drie Wijzen uit het Voornse

Actueel 504 keer gelezen

Er was eens prachtig eiland met veel water, stranden en natuurschoon en bovendien een rijke geschiedenis. Hier immers veroverde Lumey het stadje Brielle op de Spanjaarden, hier vertrok Michiel de Ruyter naar Chatham, bracht Piet Hein zijn Zilvervloot binnen en vertrok Willem III om koning van Engeland te worden en in de nabije geschiedenis maakten mensen uit de randstad reisjes naar de Deltawerken, bezochten de legendarische speeltuin De Houten Paardjes. Natuurliefhebbers wandelden langs Tenellaplas, het Breede Water en het Quackjeswater. Niet zo gek dus dat de Regent van de provincie, rechtstreeks afgevaardigde van de Koning dacht; 'Zoveel moois zo dicht bij elkaar, dat moeten we samenvoegen tot één gebied, één gemeente.' Hij legde dat voor aan een ervaren bestuurder die - als waarnemend burgemeester van Hellevoetsluis - de opdracht kreeg om te onderzoeken of de drie gemeentes op Voorne even enthousiast waren voor zijn plannen als hijzelf. Helaas, hij stuitte op protectionisme, behoudzucht en de angst voor machtsverlies. Hij schreef dan ook een lijvig eindrapport waarin hij met duidelijk wijzende vinger naar onwil, aangaf dat er voor het plan van 's Konings afgevaardigde, geen draagvlak was. Hierop werd Milène Junius als burgemeester door de Kroon benoemd, maar bij haar installatie sprak de Dienaar des Konings waarschuwende woorden. 'Denk niet dat jullie met deze benoeming van mij af zijn' sprak hij, verwijzend naar zijn eigen idee. De drie gemeenten beseften dat het geen loos dreigement was, en dat 's Konings afgevaardigde de macht had in zaken dwingend op te leggen. Dan hadden ze geen invloed meer op de manier waarop dat gebeurde. Op het naastliggende eiland was het zelfde gebeurd. En dus zochten ze een oplossing en die werd gevonden in een ambtelijke samenwerking. Drie gemeenten met één ambtelijk apparaat. Dat zou de Commissaris wel tevreden stellen. Er werden drie wijze mannen aangesteld, de drie gemeentesecretarissen. oftewel de drie directeuren van de ambtenaren. Edoch deze drie waren geen vrienden en hadden ook zo hun eigen belangen zodat het trio niet opschoot. Als hardlopers op een met lijm ingesmeerde baan ging men aan de slag. Na jaren sukkelen kwam er een mogelijke oplossing: er werd een kwartiermaker aangesteld die voor die het proces vlot moest trekken. Dat werd Marc Pothast, een man met ervaring in dergelijke klussen en ook iemand die knopen kan en mag doorhakken. Een moeilijke klus want met onwillige honden...

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant