Meiden van de Grootenhoek: dit is voor jullie ...

De laatste jaren komt de Grootenhoek nogal eens negatief in het nieuws. Ik denk dat het hoog tijd wordt dat de zaak eens van een andere kant wordt belicht.

Wie ik dan ben? Zomaar een kleindochter, van zomaar een Omi. Een Omi die ruim 4 jaar geleden in de Grootenhoek kwam wonen omdat haar geest haar langzaam in de steek liet. Een Omi die ook niet meer met onze (dagelijkse) zorg zelfstandig kon blijven wonen zonder een gevaar voor zichzelf te gaan vormen. Een Omi die na 4 jaar liefdevolle zorg door ons maar zeker ook door de meiden op de afdeling een maand geleden rustig is ingeslapen.

Maar ik wil het hier dus niet over Omi hebben maar juist over die meiden en natuurlijk de jongens en mannen die er lopen. Maar voor het gemak hou ik het even op de meiden.

De meiden die met steeds minder geld, tijd en collega's hetzelfde (of eigenlijk meer) werk moeten doen. Die meiden die ooit met liefde in hun hart hebben gekozen om in de zorg te gaan werken omdat ze voor mensen willen ZORGEN. Die meiden hebben er NIET voor gekozen om maar 3,5 minuut aan de steunkousen van mevrouw Jansen te mogen besteden. Of 5 bewoners binnen een uur uit bed moeten hebben gehaald, verschoond, aangekleed en wel. Want dat is wat Meneer Cijfertje wil. Wie deze man is die we vanaf hier C. gaan noemen? Dat is de man die vanachter zijn buro, omringd door mooie gekleurde grafiekjes, diagrammen en wat al meer, zonder ooit een voet op de werkvloer te hebben gezet, verzint hoe het allemaal beter kan.

En met beter bedoelt hij natuurlijk goedkoper. Daar bedoelt hij niet mee: handiger, praktischer of zelfs maar een beetje reeel. Nee daar houdt C. zich niet mee bezig, die kijkt alleen maar naar hoeveel geld hij uit kan sparen wat dan aan het einde van het jaar weer in zijn salarisverhoging terecht komt.

Dat lukt toch wel?
Dat er op een zaterdagochtend maar twee meiden en een stagiaire lopen op 12 bewoners "dat moet toch lukken?" zegt hij dan. Want dat heeft C. namelijk in een of ander computer programmaatje berekend. C. en dat geweldige programma vergeten even dat dementerende bejaarden nou niet echt een heel makkelijk en meegaand volkje zijn. Dat niet iedere bewoner vol goede zin even makkelijk uit bed springt en vervolgens poept en plast op de tijden die C. heeft verzonnen en zo mooi heeft laten zien in zijn laatste power point presentatie.

C. vergeet dat wanneer er een aantal bewoners met griep op bed liggen, een omi stervende is, meneer de Bruin ondertussen weer eens valt in de gang en Gerrit de kastjes weer eens leeg trekt, dat er dan niet genoeg handen en ogen zijn om dit allemaal op te vangen. Maar de meiden moeten door, want voor elke handeling is een door C. zeer strak tijdschema verzonnen.

Maar ja wanneer Gerrit ruzie gaat staan maken omdat hij zijn pyama broek niet uit wil, mevrouw Jansen haar lippen stijf op elkaar houdt omdat ze niet wil eten en meneer de Wit ondertussen voor de derde keer zijn luier vol poept vanwege een buikgriepje dan gaat het allemaal niet volgens het schema van C.

En dan ligt Omi daar ook nog eens; op haar sterfbed. Gelukkig heeft zij nog familie en ook familie die bij haar blijft. Want de meiden hebben gewoonweg de tijd niet om bij Omi te zitten. Hoe graag ze ook zouden willen. Want dit is namelijk een vrouw die zij vier jaar verzorgd hebben. En dit is gewoon zomaar een zaterdagochtend hoor, helemaal niks bijzonders.

Dus hup schouders eronder. "Want tijd is geld" aldus C. Maar meneer de Bruin til je niet alleen van de grond en iemand verschonen daar heb je ook 4 handen voor nodig, al heeft C. toch gedacht dat je dit makkelijk alleen kan. En Gerrit? Ja, die blijft dan maar even in zijn pyama broek rondlopen. Er is namelijk simpelweg geen tijd om met hem in discussie te gaan. De meiden moeten door. C. staat in hun nek te hijgen want de rapportages moeten ook nog gedaan worden. Resultaat van zo'n ochtend? De laatste bewoner zit om 12.30 uur aan haar ontbijt.

En wanneer C. dan de rapportages ontvangt van de meiden dan ziet hij alleen dat. Waarom at zij zo laat? Waarom is meneer de Wit drie keer verschoond? Waarom is de helft van de rapportages niet ingevuld? Waarom is mevrouw de Jansen niet gewassen? Tja, C. weet echt wel wat belangrijk is hoor.

En buiten de dagelijkse beslommeringen op hun werk hebben we ook nog Het Gezeik van Buitenaf. Misstanden die op een hele foute manier naar buiten worden gebracht en op de schouders van de meiden neerkomen. Plascontracten, opnamestops, lege kamers, steeds meer collega's die weg worden bezuinigd, bewoners die elkaar te lijf gaan... allemaal de schuld van de meiden natuurlijk, want dat is lekker makkelijk.

Ze worden zelfs bedreigd. Zowel op social media als lijfelijk op de parkeerplaats. Want mopperen kunnen de stuurlui aan wal het beste, maar wel tegen de verkeerde. En ondertussen gniffelt C. in zijn vuistje terwijl hij in een nieuw programmaatje heeft berekend dat snachts 1,5 persoon per twee afdelingen meer dan genoeg toezicht is.

Maar ik - als kleindochter van zomaar een Omi - steek hier mijn middelvinger op naar C. En daarna draai ik, me om een zeer diepe buiging te maken voor de meiden die iedere dag weer naar hun werk gaan om voor HUN bewoners te zorgen, met steeds minder middelen, tijd en collega's. De meiden die in de dagelijke chaos toch de tijd vonden om liefdevol ons en onze Omi bij te staan in haar laatste uren. Meiden die IEDERE dag weer vol liefde en respect met de bewoners omgaan terwijl het ze door C., Het Gezeik van Buitenaf en onbegripvolle familie van bewoners bijna onmogelijk wordt gemaakt. En C. denkt alleen maar: "zie je wel het lukt toch?! Denk dat ik volgend jaar nog wel wat meer kan gaan bezuinigen"...