Zomaar een Hellevoeter - Sjaak Kweekel

Sjaak Kweekel is sinds mei van dit jaar directeur van het Droogdok Jan Blanken. Daarnaast heeft hij een eigen bedrijf voor financiële coaching, begeleiding en bemiddeling.

Sjaak is geboren en getogen in Spijkenisse (1955) en woont sinds zijn 25e in Hellevoetsluis. "Mijn vrouw Ellen kreeg een aanstelling in het onderwijs en daarom zijn we naar Hellevoetsluis verhuisd." Eerst woonde het jonge paar aan de Gentiaan, later aan het Hockeypad. "Daar hebben we 17 jaar gewoond. Onze twee dochters Dorien en Evi zijn er geboren, inmiddels zijn zij 29 en 25. Sinds twee jaar hebben we Flinn; een Kooikerhondje met een eigen willetje. Na het Hockeypad zijn we verhuisd naar de Ravense Hoek daar wonen we nog steeds met veel plezier."

Hoe zou het droogdok nog beter benut kunnen worden?
"Ik ben al jaren Hellevoeter en zelfs dan weet je nog niet wat er allemaal in Hellevoetsluis is. Het verbaast me dat veel mensen zo weinig van Hellevoet weten. Zo zou ik zelf de promotie van het Droogdok veel breder uitgemeten willen zien. Ik zie het Droogdok als ontmoetingsplek. Wij verhuren zalen waar mensen kunnen vergaderen, trainingen of feesten kunnen geven. Het is een onderdeel van Hellevoetsluis en zowel binnen als buiten mag deze ruimte meer gebruikt worden. "Het zou mooi zijn als we weer, net als vroeger, een ijsbaan in het Droogdok kunnen realiseren. Daar zit een hoog kostenplaatje aan, maar daar wil ik aan gaan werken. Of bijvoorbeeld muziek in het dok samen met de mensen van een muziekfestival of een muziekvereniging organiseren. Een toneelstuk in samenwerking met het theater zou ook leuk zijn.Een idee is om mensen met de watertaxi naar Hellevoetsluis te halen voor een rondleiding op de Buffel, het Stadsmuseum of het Droogdok en dat er dan een lunch door een van de restaurants wordt verzorgd. Ideeën genoeg Er zijn wel veiligheidsregels waar we ons aan moeten houden die soms belemmerend zijn en dat is wel jammer. Maar we moeten het wel proberen en met verschillende partijen samenwerken en profiteren van elkaars kennis en ervaring. Wij zijn ook aangesloten bij een landelijk platform dat locaties voor bedrijven zoekt; inspiratie op locatie voor trainingen. Daarnaast hebben we lesprogramma's voor scholen ontwikkeld."

De hoofdtaak van het dok is natuurlijk; schepen dokken. Dit droogdok is uniek en dat moet je aan een zo groot mogelijk publiek laten zien. We hebben natuurlijk ook interessante rondleidingen, maar het is mooi als vooral de inwoners van Hellevoetsluis ook de historie kennen.

Welke ontwikkelingen in Hellevoetsluis vallen je op?
In de tijd dat Sjaak in Hellevoetsluis woont heeft het zich van kleine plaats tot middelgrote gemeente ontwikkeld. "Het is jammer dat het winkelcentrum zo ver van de Vesting ligt. Wat ik in Hellevoetsluis mis is een centrale ontmoetingsplek. Kijk maar eens naar een stad als Breda. Zo'n plein mis ik in Hellevoetsluis. Daarnaast is het jammer voor de ontwikkeling van de stad Hellevoetsluis dat er vaste bruggen over het kanaal zijn gemaakt. Met ophaalbruggen had je een hele mooie route voor de pleziervaart kunnen maken."

Hoe is je carrière tot nu toe verlopen?
"Ik deed een beroepskeuzetest en daar kwam uit dat ik wel winkelier zou kunnen worden. Dat leek ook logisch omdat er een aantal mensen in de familie een winkel hadden. Dus ik ging naar de detailhandelsschool, maar ben geen winkelier geworden. Ik ben op mijn 16^e gaan werken bij Köpcke in Spijkenisse. Daar kwam ik op de automatiseringsafdeling terecht. Orders van schepen kwamen via de telex binnen en daar werd een ponskaart van gemaakt. Dat was toen heel innovatief."

"Na ander halfjaar ben ik bij een bank gaan werken en heb me daar opgewerkt tot accountmanager middels opleidingen. Ik heb eerst bij ABN AMRO en later bij de Rabobank gewerkt. Daar werd ik vier jaar geleden boventallig. Ik dacht toen ik vind wel wat anders, maar mijn leeftijd bleek een probleem. Dan kan je thuis blijven zitten maar dan gebeurt er niets."

Sporten? Ja natuurlijk of juist niet…
"Ik ben altijd al een fanatiek sporter geweest. Vanaf mijn zestiende heb ik gebasketbald en dat heb ik tot mijn 36^e gedaan bij de Hurricanes. Mijn dochters wilden graag hockeyen bij HC Voorne daar ben ik teambegeleider, coach, trainer geworden. En later ben ik bestuurslid en penningmeester geweest. Ik ben toen zelf ook gaan hockeyen bij de seniorencompetitie, nu doe ik aan tennis. Sporten is goed voor je en je hebt je sociale contacten, dus ja, ik vind het noodzakelijk."

Waarom ben je betrokken bij Alzheimer Nederland?
"Mijn vader had Alzheimer en is een aantal jaren opgenomen geweest in de Grootenhoek. Ik ben drie jaar geleden in contact gekomen met de afdeling van Alzheimer Nederland van VPR en ben voorzitter geworden van deze afdeling. We hebben in dit gebied drie Alzheimer cafés. Ook in de laatste jaren van mijn werk bij de bank had ik er ook al mee te maken. We hadden senioren adviseurs speciaal voor die doelgroep." Mensen willen vaak niet onderkennen dat ze Alzheimer hebben. Ze worden argwanend naar anderen en dingen gaan mislopen. Als dingen mislopen komt vaak de mantelzorger of partner om de hoek kijken om het probleem op te lossen.

"Bij het Alzheimercafé kun je voorlichting krijgen en met lotgenoten praten. Wij zeggen altijd: Ga naar de huisarts, die kan een eerste indicatie geven. Dan willen wij met alle plezier helpen maar vaak sturen we dat toch door naar een casemanager dementie die de eerste stappen met dat gezin gaat doorlopen. Vroeger was er vooral aandacht voor de patiënt tegenwoordig gaat er ook veel aandacht naar de mantelzorger."

Dementievriendelijke samenleving
"Twee jaar geleden zijn we de dementievriendelijke samenleving opgestart. In gesprek met gemeente en welzijnsorganisaties ontwikkelen we plannen en geven trainingen bijvoorbeeld aan winkelpersoneel. Het winkelpersoneel wordt geleerd hier alert op te zijn. In sommige winkels hangt er bij de kassa een briefje met telefoonnummers van degene die gebeld kan worden als een meneer of mevrouw met dementie in de winkel is. En in sommige schrijnende gevallen wordt de politie gebeld omdat ze vergeten een boodschap af te rekenen. We laten de samenleving zien; iemand met dementie is niet gek, maar kan mee met het normale patroon."

Lopen de dingen op dit gebied zoals ze zouden moeten?
"Tegenwoordig wel, maar in het eerste jaar na de overgang van ABWZ naar WMO was het problematisch. Wat in de praktijk de vraag was, werd niet goed afgegeven door de indicatiestellers. Er werd huishoudelijke hulp gegeven terwijl het verzoek was om ondersteuning op het mentale vlak te krijgen. Dat is nu een heel stuk verbeterd. Er is meer aandacht voor de mantelzorger en er wordt beter onderkend wat de problemen zijn bij de ziekte. Er wordt gezocht naar maatwerk."

Wat doe je nog meer?
Sjaak is ook voorzitter van de Adviesraad Sociaal Domein (voorheen WMO raad) "We geven gevraagd en ongevraagd advies aan het college van B&W op het gebied van WMO, participatie, jeugd en cultuur. We krijgen als adviesraad beleidsstukken die in ontwikkeling zijn, maken werkgroepen en kijken of wat er staat ook toepasbaar is. Op schrift klinkt het vaak mooi, maar wat gebeurt er nou in de praktijk?" De Adviesraad bestaat uit 13 vrijwilligers die niet aan de gemeente verbonden zijn en geen lid zijn van een politieke partij.