De bange dwergen en de boze reus

Er was eens een mooie wereld. De mensen verbouwden veelal hun eigen voedsel, de bakker en de slager kwamen aan de deur en die slachten hun eigen vee en de bakker werkte hele nachten door om elke dag vers brood te hebben. wit of bruin, meer keus was er niet. De mensen leefden tevreden en simpel. Oké, ze moesten hard werken om rond te maken, maar ze stonden ook klaar om elkaar te helpen als het in één gezin even iets minder ging. De tevreden dwergen waren zich echter niet bewust dat er wolven klaar stonden om hun wereld te vernietigen. Een apart ras, het waren geldwolven. En ze kwamen er achter dat wanneer je dingen groter ging doen, je ook meer kon verdienen. Meer bijvoorbeeld dan de hard werkende bakker. Ze bouwden mega bakkerijen en verzonnen de vreemdste kreten om hun brood aan de man te brengen zoals 'Bums is dwarsgebakken' en ze lokten kinderen uit een gezin om bij Japie te gaan eten want daar hadden ze King Corn. De fabrieksbroden waren goedkoper dan die bij de bakker en de ene bakker na de andere moest bakkerij en deuren sluiten om in loondienst in de broodfabriek te gaan werken. Maar het was niet allemaal rozengeur en maneschijn voor de geldwolven. Het fabrieksbrood was minder lekker en sneller oud. En dus zochten de geldwolven contact met die ene grote boze reus, die we Don Mon Santo zullen noemen. Want er waren nog steeds domme dwergen die voor lekker 's nachts gebakken brood gingen, Don Mon Santo zorgde voor smaakverbeteraars en houdbaarheidsmiddelen. De machtige Don liet geen middel onbeproefd om nog machtiger te worden. Hij ontwikkelde speciale gemanipuleerde zaden waardoor de graanoogsten groter werden en als kers op de taart maakte hij een middel dat alles wat op de aarde groeide en geen geld opbracht (onkruid) zou vernietigen. Tot mensen er achter begonnen te komen dat Glyfosaat kankerverwekkend was, en naarmate er meer bewijzen voor kwamen spande Don Monsanto zich in om tegen onderzoeken te plaatsen. Maar het zaad van de twijfel was gezaaid. Het dwergstaatje Nederland en het dwergdorpje Hellevoetsluis verboden glyfosaat. Maar toen het in heel Europa verboden dreigde te worden greep Monsanto in. En met steun van vazallen mocht het nog 5 jaar gebruikt worden in heel Europa. Ook het dwergstaatje stemde voor. Frankrijk was furieus evenals de Duitse minister van Milieu. Maar Don Mon Santo lachte in zijn vuistje en keek nog eens naar de spreuk aan de muur: 'Money Talks!'