Afbeelding
Foto: Wil van Balen

Dit Eggebeen - de Koster

Actueel Een gesprek met... 1.106 keer gelezen

Ze is al meer dan 58 jaar meer Eggebeen dan de Koster, maar ze is geboren als 'Dit de Koster', als oudste in een gezin met vier kinderen.

Op 7 december 1939 werd Dit geboren in Nieuw-Helvoet, in de Kulck en om precies te zijn, op de plek waar nu het zwembad is. Daar heeft ze gewoond tot 1942. Toen het huis onder water gezet is door de Duitsers moest er gedwongen worden verhuisd. De volgende jaren van haar leven spelen zich af in Zwartewaal waar het gezin een heel klein huisje kreeg op het Achterdorp. Later kon men verhuizen naar een groot huis in de Dorpsstraat, precies tussen de slager en de melkboer in. Dit gaat naar school in Zwartewaal, voor zover dat kon tijdens de Oorlog. In 1948 zette de familie de Koster weer voet op Hellevoetse bodem en gingen wonen in één van de eerste twee nieuwe blokken huizen aan de Glacisweg die na de oorlog gebouwd zijn en nu de President Paterstraat is.

Vanaf haar 8e jaar ging Dit naar de Witte School. Tot haar dertiende jaar volgde ze er ook de MULO die in het zelfde gebouw zat. Toen viel haar moeder van de trap en moest ze van school om voor haar moeder en het huishouden te gaan zorgen. "Toen mijn moeder beter was, ben ik bij Cor Visser gaan werken die een zuivelwinkel had bij ons in de straat. Daar heb ik de verhuizing nog van meegemaakt naar de Waterpoortstraat naar het pand wat later de VéGé zou worden. Ook de A&O van Gerrit van der Stelt heb ik nog helpen opstarten".

Wim ontmoet ze tijdens het dansen bij van Soest. Hij was hier in militaire dienst. Er werden artiestenavonden door de militairen georganiseerd waar ook de burgers mochten komen. Dansen deden ze samen veel. Rock en Rollen op het baantje, op zaterdagavond dansen bij Elij Wevels en op zondag bij Uitterlinden. "Toen Wim en ik verloofd zijn in 1957, wilde ik die zaterdag vrij hebben van de winkel omdat wij een receptie hielden. Daar was mevr. Visser niet van gediend die deed zo lelijk tegen me elke keer als ik kwam werken, dat ik dacht: wat doe ik hier nog? Toen heb ik ontslag genomen. Ik ben toen bij Wageveld in de winkel gaan werken. In 1958 werd Tonnie Wageveld geboren en heb ik voor hem gezorgd terwijl zijn moeder in de winkel werkte. Wageveld werd een supermarkt, toen ben ik gestopt. In die periode ben ik al gaan tobben met mijn gewrichten en mijn rug en het werk was te zwaar. Toen kreeg ik het verzoek om in het zwembad te komen werken in de zomer en die hadden het zo geregeld dat ik in de winter bij de GEBU kon werken. In het magazijn, etiketteren, schroefjes inpakken, bij Jan Blok, de vader van Leo.

In 1959 trouwt Dit met Wim Eggebeen en ze krijgen een gedeelte van een huis aangeboden aan de Oostkade, beneden de woning van de familie Bal. "Wat vroeger de woning was van 'Schout bij Nacht'. Een mooi huis met een hele grote marmeren hal met een brede trap, vertelt Dit. Daar wordt in 1961 onze dochter geboren en hebben er gewoond tot Yvonne vier jaar was. Wij hadden een huisje gekocht in de Julianastraat. Daar woonde oudere mensen in en vroeger was de wet zo, dat als je er niet uit wilde, hoefde je er niet uit. Dus wij konden in het huis dat we gekocht hadden, niet zelf wonen. Toen zeiden ze bij de gemeente; we hebben die mensen een huis aangeboden maar ze hebben het niet geaccepteerd. Toen zei ik: Dan geef je het maar aan mij en zo zijn we in de President Paterstraat terecht gekomen". Daar is ook zoon Erik geboren. Vanuit de President Paterstraat verhuizen Dit en Wim nog een aantal keer om uiteindelijk in de Evertse Staete terecht komen waar ze met veel plezier wonen.

Yvonne ging naar school en de verveling sloeg toe. Omdat Dit weinig opleiding had, ging ze weer leren. Ze haalde haar Middenstanddiploma, haar KV Horeca en restaurant en werd gevraagd door de Delta Werken of ze de kassa wilde doen bij de Speedo. "Dat heb ik een tijdje gedaan om daarna als beheerder van de restauratie van het Tramstation te gaan werken totdat de tram en bus niet meer reden en de veerdienst stopte." Na inschrijving bij het uitzendbureau volgde er een periode van werken in de catering in de Botlek "Ik kon altijd heel veel banen krijgen als beheerder, omdat ik al die papieren had. Maar mijn kinderen gingen altijd voor. Bij een uitzendbureau kon je weigeren als je kind ziek was. Als je voor een baas werkte, kon dat niet. Toen Erik in de vijfde klas zat heb ik pas een vaste baan genomen. Zo ben ik bij de gemeente Rotterdam terecht gekomen. Daar heb ik jaren gewerkt totdat ik met pensioen ging. Mijn werk was veelzijdig, van telefoon opnemen, mensen ontvangen, helpen als de peilboot er was, tot aan pannenkoekenbakken toe. Ik werkte wel altijd op kantoor waar ik ook de boel netjes hield. Op het laatst was ik werkzaam in de voorlichtingsruimte waar ik het genoegen had om Prins Claus te mogen ontvangen, zegt Dit trots, dat was echt een hele Eer"!

Zwembad
Niet veel Hellevoeters zullen zich het hele oude houten drijvende zwembad herinneren wat vroeger in de marinehaven lag en naar het Kanaal is gesleept. Het eerste zwembad waar Dit als badjuffrouw aan de slag ging. Zonder diploma's weliswaar, maar zwemmen kon ze als de beste. Diverse zwemwedstrijden heeft ze dan ook gewonnen. Het oude bad had zelfs nog een poepdoos en de vuilnisman kwam met zijn kar op het Kanaal, met handschoenen aan de poepdoos legen en dat werd afgevoerd naar de vuilnisbelt op de plek waar nu het Bolwerk is. Ook toen dat bad vervangen werd door het betonnen caisson bleef Dit er werken. Samen met mevr. Lecomte, dhr. Looij en later nog met Riet Binnekamp en Janny Looij. "Ik werkte van 14.00 tot 20.00 uur, 's morgens was er alleen schoolzwemmen. Ik gaf niet alleen les maar moest ook toezicht houden en opletten dat er via de overkant geen mensen zonder kaartje het zwembad binnen kwamen en de boel kwamen verstieren, legt Dit uit. Toen het Caisson gezonken was en het laatste zwembad in het kanaal kwam, heeft Dit er nog maar heel even gewerkt.
Vrijwilligerswerk
Begonnen als bestuurslid bij de Kwastenpot, achter de bar bij De Klinker, begeleiding van de TwirlingStars en bij de Schietvereniging achter de bar. Vijf jaar was ze vrijwilliger in de Oudheidkamer, doet boodschappen voor buurvrouw van de Meide en enquêteert voor de gemeente. Behulpzaam als ze is, nam ze in 1984 de18- jarige Jan Pille in huis, waar ze lange tijd voor zorgde. In 1996 nemen Dit en Wim via Pax Christi, twee oorlogskinderen voor vakantie in huis. In de Grootenhoek en Rozenhoek is ze ook geen onbekende. Nu is Dit alleen nog betrokken bij de Bingo in de Rozenhoek. Ze wil dit jaar nog vol maken, dan heeft ze de 30 jaar vol gemaakt en haar strepen wel verdient.

Gezondheid en familie
"Met de gezondheid is het de laatste tijd kwakkelen maar als mijn bloed goed is gaan we voor de laatste keer een paar maanden naar Spanje. We gaan al veertien jaar in november naar L'Estrartit waar we een grote stacaravan hebben en zijn dan voor de Pasen weer terug. Ook tijdens de vele vakanties die ze samen met Wim met de kamper maakt, blijft Dit wie ze is en deelt vrijgevig als ze is, Engels drop uit aan kinderen in Moskou zoals op de foto te zien is. Aan de vragen zijn we niet meer toegekomen, toch wilde Dit laten weten dat ze het jammer vindt dat er nooit een straat naar Dokter Walters is vernoemd.

IJdel als ze is moet haar kapsel goed zitten voor de foto. "Ik kom nooit meer in de krant na deze keer denk ik. Geen rouwadvertentie, want dat wil ik niet, geen poppetjes kijken. Als ze me willen zien moeten ze nu maar komen". Maar dat is vooruit kijken. Voorlopig geniet Dit nog volop samen met Wim van haar kinderen, 5 kleinkinderen en 3 achterkleinkinderen.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant