Sena Roehl

Een gepassioneerde danseres, altijd bezig, niet stil kunnen zitten, onrustige geest, rust op het water, altijd actief, ongelukkig als ze niets te doen heeft, dan heeft ze het gevoel dat ze depressief wordt en geniet vooral van kleine dingetjes. In één zin geeft de 67-jarige Sena, een perfecte beschrijving van zichzelf.

Duitsland
In 1950 ziet ze het levenslicht in IJsselstein en groeit op in een gezin met 1 zus en twee broers die allen niet meer in leven zijn. Ze groeit op in Amsterdam, gaat daar naar school en verhuist later naar Putten. Een enorme overgang. In de pubertijd verhuist Sena naar Harderwijk waar haar ouders een antiekwinkel hebben. "Ik was een meisje van vijftien toen ik Kaylah, mijn man leerde kennen. Later ontmoette ik hem weer en ben met hem meegegaan naar Duitsland waar ik 25 jaar zou wonen. Mijn dochter Cäcilia is daar ook geboren en woont er nog steeds. Net als mijn twee kleinkinderen Tarja en Arvad, maar ik wilde altijd weer heel graag terug naar Holland. Mijn man niet, die was zeevaarder, kapitein. Toen kreeg hij een aanbieding van zijn Italiaanse rederij om in Rotterdam als Port Captain te beginnen. Hij zat in Rotterdam en ik in Bremerhaven. Het was een heftige tijd. Ik gaf les in Duitsland en had best een grote carrière opgebouwd met heel veel leerlingen. Op maandag ging ik naar Spijkenisse naar mijn man en vrijdagmorgen pakte ik de auto en reed ik terug, een reis van 6 uur. 's Avonds gaf ik les en 's nachts reed ik dan weer terug. Op een gegeven moment heb ik dat los kunnen laten en ben ik in Spijkenisse, bij wijkcentrum 'De Kreek', begonnen met drie leerlingen en zo heb ik het hier weer helemaal opgebouwd. In 1999 kregen we een huis in Hellevoetsluis, waar we nu nog steeds met veel plezier wonen en ben ik hier begonnen met lesgeven. Ri-Jo was mijn eerste locatie waar ik les gaf. Daarna in een ruimte bij Yvonne's Life Style en de laatste jaren in Buurtcentrum 'De Kooistee'. Sinds kort geeft ik les in 'De Wateringe' in de Bremstraat, een ruimte waar ook de Buurtkamer haar huisvesting heeft. Daar heb ik een zaaltje wat inmiddels helemaal aangepast is, met prachtige spiegels aan de wanden een klein keukentje. Een hele leuke locatie".

De Oorsprong
Sena is pionier in het Oriëntaals dansen en heeft veel buitenlandse docenten naar Holland gehaald die hier les kwamen geven. 'Ik ben begonnen met dansen in 1984 met de Oriëntaalse dans, verteld Sena verder. Daarvoor heb ik veel aan ballet en volksdansen gedaan. Mijn wens was eigenlijk als kind al om te buikdansen. Hoe dat kwam? Geen idee…Toen ik in Duitsland terecht kwam ben ik wel op zoek gegaan maar er was nergens een opleiding. Tot ik op een morgen in de krant las: cursus Oriëntaalse dans, en zo is het begonnen. Mijn eerste lessen kreeg ik van een Egyptische man, Magdy Helal. Aan hem heb ik alles te danken. Tijdens die eerste les zag ik een dame staan in een prachtig roze kostuum die stond te schimmién. Dat wilde ik ook. Die dame was Adnug die mijn hartsvriendin zou worden en mij later les ging geven. Samen gingen we elk weekend workshops volgen. In Frankfurt, Berlijn, Düsseldorf, overal waar goede docenten waren zijn we naar toe gegaan. Alleen maar om kennis op te doen. Het is geen buikdansen, legt Sena uit, het is Oriëntaals dansen. In de Oriënt danst iedereen, alleen niet met elkaar. Mannen dansen hier, vrouwen daar. Het is ook nooit zo geweest dat Oriëntaalse dans gemaakt is om de mannen te amuseren. Dat is de mythe. De Oriëntaalse dans is altijd geweest door vrouwen voor vrouwen, in de beslotenheid van het huis, bij feestjes onder elkaar, maar niet om de man te behagen. De naam buikdans is ontstaan uit het woord Rags Sharki. De Egyptische naam voor Oriëntaalse dans. Rags betekent buik en Sharki vanuit het midden. Het heeft niets met een dikke buik te maken maar alles met je gevoel'. Als je meer wilt weten over Oriëntaals dansen kom dan op 5 november eens kijken in Ri-Jo, daar vindt het het "Festival Oriëntal Impressions 4" plaats, of kijk eens op www.senadance.com.

Choreografie
Alle choreografie wordt door Sena zelf gedaan. "Soms komen leerlingen bij me met een bepaald soort muziek, legt Sena uit. Dan kijk ik; past het bij ze, gaat dat lukken, is het op het lijf geschreven of moet ik het een andere twist geven. Ik ben altijd heel eerlijk in mijn privélessen want uiteindelijk willen ze ontwikkeling. In samenwerking met de leerling maak ik de choreografie. Ik geef ook opleiding in Tarab. Tarab is Oum Kalthoum, 'hart en ziel'. Als ik optreed voor mijn publiek, dan is het vandaag de dag niet alleen in de Oriëntaalse dans maar in elke performance, dat de artiest of danseres of danser applaus wil. Kijk mij eens goed zijn! Dat is de verkeerde insteek. Als je gaat optreden, moet je eigenlijk als een moeder voor je publiek zijn. Je moet zorgen dat je publiek gelukkig wordt, blij wordt, ontroerd, kippenvel krijgt. Als ik tijdens een optreden mijn eigen gevoel over kan brengen op het publiek, dan ontstaat er een soort spraak tussen mij en het publiek en dat noemen ze Tarab en daar geef ik opleiding in, in Den Haag en dat is heel moeilijk. Technisch kan iemand heel goed zijn maar als je het gevoel niet over kan brengen…… Ik ben nu zover, sinds een jaar of twee dat ik het optreden niet meer doe, dat laat ik aan de jongere danseressen over".

Waar ontspan jij jezelf het meest mee? Met mijn werk waar ik ontzettend van kan ontspannen en genieten. Als het me allemaal teveel wordt ga ik naar Port Zélande onze zeilboot ligt. Als ik op de boot ben dan kan ik niks meer. De boot is niet groot, dus je kunt er geen duizenden dingen doen, dan kan ik alleen maar zitten en ontspannen. Ik hoef dan nog niet eens te varen…alleen het water om me heen brengt me tot rust.

Welk gerecht zou je in elk restaurant wel op de kaart willen hebben? Rijst met Kerrie en het liefst behoorlijk scherp

Heb je een huisdier? Ik ben van huis uit opgegroeid met heel veel dieren. We hebben altijd grote honden om ons heen gehad. In 2010 is onze laatste hond, een Rottweiler-Labrador, overleden. Het blijft een probleem om zo'n grote hond mee op de boot te nemen, daarom hebben we besloten om geen hond meer te nemen. Maar ik mis het wel heel erg. Ik heb wel vissen in een grote vijver in de tuin.

Welk boek ligt er op je nachtkastje De vierde Dimensie van Hans Peter Roel. Het ligt op de boot waar ik meer tijd heb om te lezen. Ik ben heel erg spiritueel en dit soort boeken interesseren en inspireren me heel erg. Het gaat eigenlijk over; bestaat toeval. Toeval bestaat niet, het heeft alles met synchroniciteit te maken. Alles komt op je pad op de tijd dat het nodig is.

Je mag in Hellevoetsluis een straat naar iemand noemen. Naar wie? Naar mijn moeder, zij was een heel bijzonder vrouw, dus de Gerdien Elizabeth van Eijkstraat.

Wat zou je graag veranderen in Hellevoetsluis? Het winkelcentrum. Ik vind het niet meer van deze tijd, ongezellig en niet leuk ingericht. Het komt een beetje armoedig over. Ik zou daar graag een soort vernieuwing in willen zien. Het trekt mij absoluut niet om daar heen te gaan. En ik zou graag de metro naar Hellevoetsluis willen hebben.

Naar welke muziek luister je het liefst? Natuurlijk Arabische muziek waaronder Oum Kalthoum, een Egyptische zangeres maar ik ben ook fan van klassiek opera, Aida, Verdi of Wagner. Ik ga ook vaak naar opera uitvoeringen. Mijn Oriëntaalse dans verbind ik ook met Opera. Ik heb leerlingen waar ik een choreografie voor maak, op operette muziek. Ik ben dus niet alleen gebonden aan de Arabische muziek.

Wat is je diepste wens? Alles uit het leven te halen wat nog kan. Daar heb ik soms best wel moeite mee. Goed de tijd besteden die ik nog heb en dat mijn gezondheid blijft zoals het nu is.