De laatste dagen van een jaar

Wanneer je in de laatste dagen van het jaar bent aangekomen, hink je op twee gedachten. De ene wil terugkijken op wat er gebeurt is, de andere kijkt juist vooruit naar het nieuwe jaar en maakt plannen. Van terugkijken en vooruitkijken tegelijkertijd ga je een beetje scheel zien. Ruud bijvoorbeeld kijkt vooruit: hij wil drastisch afvallen ( 20 kilo) en wil dat bereiken door meer bewegen ( lees wandelend de boodschappen doen) en een dieet met weinig koolhydraten. Een goed voornemen, maar tegelijkertijd zie ik hem terugvallen naar slechte gewoontes uit zijn jeugd. Ik weet van zijn moeder dat Ruud, zoals veel familieleden van hem verzot was en is op zout. Dat uitte zich in zonderling gedrag bij het eten van groentesoep. Eerst at Ruud die gewoon zoals zijn moeder en God die bedoeld hadden, met uitsluitend verse groente, vlees van biologische koeien (er waren nog geen andere) van de zelfslachtende slager. Dat veranderde langzaam toen hij het flesje Maggi Aroma ontdekte. 'Smaakverfijner' staat er op het flesje dat sinds de eerste versie nog geen verbeterde versies lanceerde. Het begon ermee dat Ruud aarzelend een paar druppels toevoegde aan de eigenlijk al perfecte soep. Het eindigde met eerst een laagje Maggi aroma onder in het bord of de kom te leggen en daar soep overheen te gieten. Vandaar dat ik in mijn huwelijkse periode met deze bepaald niet zouteloze man weinig groentesoep kookte. Want - godzijdank - de overconsumptie aan Maggi was slechts verbonden aan de combinatie met groentesoep. In kippensoep of tomatensoep smaakt het product uit het bruine flesje niet volgens de smaak van Ruud, In goulashsoep of rundvleessoep ook al niet, dus er is een natuurlijke selectie die Ruud zelf toepast. Maar er zijn droge zakjes soep, waarvan de bekendste variant Cup A Soup heet. De lekkerste één kops zakjes komt volgens Ruud evenwel niet bij Moeder Unox vandaan, maar zijn van het eigen merk van de Jumbo. En jawel: in de variant 'groentesoep' Dagelijks pleegt hij in plaats van melk, minstens één kop bij zijn brood te nuttigen en zie ik lijdzaam aan dat van oorsprong groene warme vloeistof in zijn soepkom, onder zijn vaardige handen een bruine tint krijgt door toevoeging van zijn geliefde Maggi Aroma. Hij slurpt er dan zo genietend van dat ik vertederd raak en ik me verzoen met de gedachte dat dikke mensen weliswaar korter leven, maar aanmerkelijk langer aan tafel zitten...