Schijnheiltje vertelt:
Actueel 83 keer gelezenMijn eigen voedselbank Vincent Vuurtoren zegt vaak tegen me dat sprookjes die écht gebeurd zijn, tot de meest bijzondere horen. Mijn sprookje van deze week is helemaal echt gebeurd. Het gaat over een mevrouw met een invalidenparkeerplaats. Toen ze vorige week aan kwam rijden had iemand anders haar plekje ingenomen en dus kon ze haar auto niet neerzetten.
Volgens Vincent mag je dan de spiegels eraf breken, maar ik twijfel daar een beetje aan. Bovendien zie ik dat een invalide nog niet doen. Die doen wat anders, want die kunnen misschien niet slaan, maar wel de politie bellen. Niet via 112, want dat zou wat overdreven zijn, maar via het gewone nummer. De vriendelijke agent aan de telefoon zei, dat het gemeentelijk beleid was dat de BOA’s die in Hellevoetsluis eigenlijk GOA’s heten dat moesten oplossen. Zou die mevrouw een zorg zijn, als het maar opgelost werd. Maar toen ze via het gemeentehuis de GOA’s probeerde te bereiken bleken die op geen enkele wijze bereikbaar te zijn. Ook niet via de gemeentewege verstrekte mobiele telefoons. Toen maar weer de politie gebeld. Na twee uur in een koude auto gezeten te hebben, was er nog niemand geweest, maar ging de automobilist in overtreding uit zichzelf weg, met alle spiegels nog aan zijn auto. Toen ik dit tegen Vincent vertelde, schoot hij eerst in de lach en daarna in de telefoon. Vanuit een officiële bron binnen het gemeentehuis – zo eentje die er over gaat – werd hem verzekerd dat de politie gewoon op mag treden en verbaliseren. De GOA’s mogen dat ook. Dus mocht het u – die het als invalide toch al steeds zwaarder krijgt met al die eigen bijdrages – ook overkomen, laat u dan door niemand afschepen met een afscheepsmoes. Vincent wil nog steeds spiegels afbreken, onder het motto: geweld lost niks op, maar gelul ook niet!
Schijnheiltje
